Απ: Η Αγάπη παίζει μπάλα

από DeathView* Παρ 03 Αυγ 2012, 12:27

Ορίστε η συνεχεία :-)

Είχαν πάει να ξαπλώσουν οι γονείς μου έβαλα τα πιάτα στον νεροχύτη
να μουσκευτούν και έκανα το τραπέζι αφού είχα τελεύσει με το τραπέζι έπλυνα και
τα μάτια. Έπειτα πήγα και έκατσα λίγο στον υπολογιστή ήθελα να δω αν έχω κάτι καινούργιο.
Μπα δεν είχα τίποτα καινούργιο τελικά.

Μετά από όλα ξάπλωσα και εγώ να κοιμηθώ για λίγο κοιμήθηκα μια ώρα
μόνο έκανα μπάνιο και όρχησα να ετοιμάζομαι να πάω στον Σωτήρη γιατί δεν ήθελα
να τον αφήνω και για πολύ ώρα μόνο του.

Παράλληλα η Αλεξία με τον Μπιλ το πρωί είχαν πάει για ψώνια στο σουπερμάρκετ
γιατί δεν είχε τίποτα στο ψυγείο της Αλεξίας βλέπεις έλειπαν όλοι άρα δεν χολιαζόντουσαν
πράγματα. Ψώνισαν και πήγαν σπίτι ο Μπιλ είχε μαγειρέψει. Και η Αλεξία έκανε το
τραπέζι. Αφού όλα ήταν έτοιμα είχαν φάει και αυτή και κοιμήθηκαν.. Αφού είχαν ξυπνήσει
ήπιαν καφέ έκαναν μπάνιο και μετά ετοιμαστήκαν και αυτοί να επισκεφτούν τον Σωτήρη.

Εγώ είχα πάει πιο νωρίς και καθόμουν μαζί του.

Κατερίνα: έχεις περαστικά από την μαμά μου..

Σωτήρης: τι της είπες?

Κατερίνα: τίποτα απλά ένας φίλος μου είναι στο νοσοκομείο και ότι
έχει σπασμένα πλευρά..

Σωτήρης: φίλος σου?

Κατερίνα: ναι γιατί? Υπάρχει κανένα πρόβλημα?

Σωτήρης: δεν είμαι φίλος σου..

Δεν μίλα γιατί δεν ήξερα τι να πω.. τι έπρεπε να απαντήσω..

Σωτήρης: είμαι το αγόρι σου…

Κατερίνα: και τι ήθελες να της πω?

Σωτήρης: ότι είμαι εγώ στο νοσοκομείο..

Κατερίνα: να σου θυμίσω ότι δεν ξέρει τίποτα για μας..

Σωτήρης: γιατί αυτό?

Κατερίνα: γιατί δεν θέλω..

Σωτήρης: καλά..

Και εκείνη την ώρα ανοίγει η πόρτα…

Να συνεχίσω?

από DeathView* Παρ 03 Αυγ 2012, 12:50

Ορίστε η συνεχεία :-)

Εκείνη την στιγμή που μιλούσα με τον Σωτήρη ανοίγει η πόρτα και ήταν
ο Μπιλ με την Αλεξία..

Μπιλ: πάλι εσύ εδώ…

Κατούρα: πάλι πάλι..

Μπιλ: πως είσαι?

Σωτήρης: πονώ..

Μπιλ: έχεις διπλά σου την κοπέλα σου άλλο τι θες?

Αλεξία: τίποτα δεν θα θέλει..

Σωτήρης: ακριβώς μέσα από το στόμα μου το πηρές Αλεξία τίποτα
άλλο δεν θέλω..

Κατερίνα: ενδιαφέρον..

Σωτήρης: Κατερίνα έχει μένει καθόλου νερό εδώ διπλά?

Κατερίνα: όχι από ότι βλέπω..

Σωτήρης: θα πας να μου πάρεις?

Κατερίνα: οκ.. Αλεξία θα έρθεις μαζί μου?

Αλεξία: ναι πάμε..

Ήταν ευκαιρία τα δυο αγόρια και ξαδέλφια να μιλήσουν για λίγο
μονά τους..

Μπιλ: πως είσαι?

Σωτήρης: ποναει παρά πολύ.. δεν ξέρω δεν μπορώ..

Μπιλ: σταματά θα τα καταφέρεις..

Σωτήρης: δεν ξέρω..

Μπιλ: μπορείς.. εδώ έκανες αλλά και αλλά αυτό δεν θα μπορέσεις?

Σωτήρης: Έχεις δίκιο…

Μπιλ: η Κατερίνα πως είναι?

Σωτήρης: είναι στενοχωρημένη και για όλο αυτό νομίζει πως φταίει
αυτή..

Μπιλ: λογικό..

Σωτήρης: ναι αλλά δεν φταίει αυτή… θα της μιλήσεις?

Μπιλ: το έχω κάνει ήδη αυτό..

Σωτήρης: και?

Να συνεχίσω?

από DeathView* Παρ 03 Αυγ 2012, 12:50

Ορίστε η συνεχεία :-)

Μπιλ: τίποτα δεν καταλαβαίνει τίποτα..

Σωτήρης: οκ τι να πω..

Μπιλ: σε πειράζει που είναι εδώ συνεχεία?

Σωτήρης: φυσικά και όχι αντίθετα την θέλω εδώ.. αλλά δεν θέλω να
κουράζεται εξαιτίας μου..

Μπιλ: μίλησε της τότε..

Σωτήρης: οκ αυτό θα κάνω μετά..

Μπιλ: έξαλλου και εμείς θα φύγουμε σε λίγο για να σας αφήσουμε
και για λίγο μόνους.. γιατί θα πρέπει να φύγει κατά της 9..

Σωτήρης: ναι το ξέρω..

Μπιλ: υπομονή..

Ο Μπιλ ήξερε ότι ο Σωτήρης μπορούσε να το ξεπεράσει αυτό και να
είναι ακόμα πιο δυνατός από ότι είναι τώρα.. Γιατί άμα δεν ήταν δυνατός τώρα
δεν θα είχε επιβιώσει στο χώρο του ποδόσφαιρου..

Σωτήρης: ελπίζω να μην είπες τίποτα σε κανένα βλάκα..

Μπιλ: όχι ρε αλ.. απλά ήθελα να πάρω την φωτεινή τηλέφωνο να της
πω να έρθει αλλά δεν ήξερα αν θες..

Σωτήρης: όχι θα το πεις στην μαμά και θα τρέχουμε μετά..

Μπιλ: οκ όπως θες..

Σωτήρης: έτσι μπράβο..

Μπιλ: απλά θα ήταν πιο εύκολο να έχεις ένα δικό σου άτομο εδώ
μέσα να σε προσέχει και να μένει τα βραδεία μαζί σου..

Σωτήρης: δεν χρειάζομαι κανέναν είμαι μια χαρά.. έχω την Κατερίνα διπλά μου και αυτό μου
φτάνει δεν θέλω κανέναν άλλο.. έχω και εσένα και την Αλεξία και είμαι εντάξει
πραγματικά..

Μπιλ: Εντάξει…

Εκείνη την στιγμή ανοίγει η πόρτα..

Να συνεχίσω?

από DeathView* Παρ 03 Αυγ 2012, 12:50

Ορίστε η συνεχεία :-)

Ανοίξαμε την πόρτα εγώ με την Αλεξία και μπήκαμε μέσα και έδωσα
και το νερό στον Σωτήρη. Εκείνη την στιγμή περνούσαν οι γιατροί από όλους τους ασθενής..
Μόλις έφτασαν και στο δικό μας δωμάτιο μπήκε μέσα ο γιατρός μαζί με τους βοηθούς
τους και εμάς μας έβγαλαν έξω..

Μπιλ: Κατερίνα να τον προσέχεις σε έχει ερωτευτεί πολύ..

Κατερίνα: γιατί το λες αυτό Μπιλ?

Μπιλ: γιατί δεν μπορείς να φανταστείς τι μου έλεγε μέσα..

Κατερίνα: για πες..

Μπιλ: όχι δεν σου λέω είναι ξαδέρφες μου και δεν σου λέω..

Αλεξία: σταματά να λες χαζά και λέγε..

Μπιλ: όχι..

Κατερίνα: λέγε

Μπιλ: πω καλά θα σας πω.. μου έλεγε ότι είναι χαρούμενος που είσαι
διπλά του και ότι δεν θέλει κανέναν άλλον τώρα μόνο εσένα..

Κατερίνα: ο κάλος μου..

Και τότε ακούγονται μέσα από το δωμάτιο οι φωνές του γιατί πονούσε
πολύ..

Μπιλ: ποναει πολύ…

Αλεξία: θα του περάσει αγάπη μου.

Μπιλ: το ελπίζω μωρό μου.. .

Και άρχισαν να φιλιούνται πάλι και να είναι αγκαλιασμένη..

Κατερίνα: ποσό χαίρομαι που σας βλέπω έτσι…

Αλεξία: χα είμαστε μια χαρά..

Μπιλ: μόνο?

Αλεξία: καλά είμαστε υπέροχα..

Κατερίνα: χαχαχα

Τότε βγαίνει ο γιατρός από το δωμάτιο του Σωτήρη..

Γιατρός: άμα θέλετε μπορείτε να μπείτε μέσα να τον δείτε…

Κατερίνα + Μπιλ + Αλεξία: σας ευχαριστούμε πολύ γιατρέ..

Ανοίγουμε την πόρτα και μπαίνουμε μέσα και ο Σωτήρης κλασσικά να
είναι απλωμένος και έχει κλειστά τα μάτια του..

Να συνεχίσω?

από DeathView* Παρ 03 Αυγ 2012, 22:06

Ορίστε η συνεχεία :-)

Μπιλ: να δω τι θα γίνει με αυτόν τώρα…

Το είπε ψιθυριστά να μην το ακούσει ο Σωτήρης

Κατερίνα: σταματά ρε Μπιλ..

Πήγα γρήγορα και έκατσα διπλά του τότε με κατάλαβε και άπλωσε το
χέρι του και του το έπιασα σφικτά για να καταλάβει ότι είμαι εκεί διπλά του.

Η Αλεξία τότε πηρέ τον Μπιλ και έκατσα για λίγο έξω για να ηρεμίσω
εγώ τον Σωτήρη που ήταν χάλια..

Αλεξία: μωρό μου πάμε λίγο έξω?

Μπιλ: γιατί?

Αλεξία: για να αφήσουμε την Κατερίνα μονή με τον Σωτήρη για να
τον ηρεμίσει..

Μπιλ: και εμείς τι πειράζει να μείνουμε..

Αλεξία: πειράζει ρε Μπιλ..

Μπιλ: οκ.. πάμε..

Βγήκαν έξω και μιλούσαν αυτοί έλεγαν τα δικά τους..

Τι θα κάνουν μετά.. τι θα φανέ και τα σχετικά..

Κατερίνα: ηρέμισε μωρό μου εδω κοντά σου είμαι…

Σωτήρης: δεν θα τα καταφέρω ποναω πολύ…

Κατερίνα: μπορείς μωρό μου μπορείς..

Σωτήρης: σε ευχαριστώ που είσαι διπλά μου μαζί μου..

Κατερίνα: δεν θα σε άφηνα μόνο σου.. και δεν χρειάζεται να μου
λες ευχαριστώ..

Σωτήρης: χαίρομαι που είμαστε μαζί.. δεν ήθελα να σε χάσω…

Κατερίνα: έλα μην τα σκεφτεσαι αυτά τώρα.. είμαστε μαζί έλιωσε αυτό..

Σωτήρης: ναι αλλά άμα δεν σε άφηνα να φύγεις δεν θα έβαζα την ζωή
σου σε κίνδυνο…

Κατερίνα: ηρέμισε αγάπη μου.. έλιωσαν όλα…

Να συνεχίσω?

από DeathView* Κυρ 05 Αυγ 2012, 23:22

Ορίστε η συνεχεία :-)

Τότε για να τον ηρεμίσω πιο γρήγορα πήγα να το φιλήσω τότε και αυτός
το συνέχισε ήταν σαν να το περίμενε του αρέσει και το επανάλαβε πάλι..

Σωτήρης: μπορώ να πω ότι τώρα είμαι πιο ήρεμος και δεν πονώ όπως
πριν..

Κατερίνα: με κοροϊδεύεις?

Σωτήρης: φυσικά και όχι μωρό μου…

Κατερίνα: ωραία.. έχω τον τρόπο μου να σε ηρεμώ…

Σωτήρης: το βλέπω..

Κατερίνα: πάω να φωνάξω τα παιδιά..

Σωτήρης: όχι ακόμα

Και με πιάνει και με ξαναφιλήσει…

Κατερίνα: αστούς λίγο να σε δουν θα φύγουν έξαλλου νωρίς..

Σωτήρης: εντάξει..

Πάω να ανοίξω την πόρτα και βλέπω τα παιδιά να κάθονται στις καρέκλες
και να περιμένουν…

Κατερίνα: άντε Έλατε μέσα..

Αλεξία: εντάξει είναι?

Κατερίνα: μια χαρά είναι τώρα..

Αλεξία: οκ..

Αφού είχαν μπει όλοι μέσα και έκλισα την πόρτα πήγα και έκατσα
σε μια καρέκλα που ήταν κοντά στο κρεβάτι να αφήσω τον Μπιλ να κάτσει διπλά
του..

Σωτήρης: Κατερίνα έλα δω..

Κατερίνα: τώρα μωρό μου τώρα..

Μπιλ: τρέχα μωρό του..

Κατερίνα: ρε Μπιλ..

Σωτήρης: μην κοροϊδεύεις ρε βλάκα..

Αλεξία: ρε είναι ερωτευμένα τα παιδιά..

Μπιλ: και εμείς είμαστε μωρό μου..

Κατερίνα: το ξέρουμε…

Σωτήρης: σταματά τα μέλια ρε..

Κατερίνα: μην γίνεσαι κακός..

Σωτήρης: οκ…

Να συνεχίσω?

από DeathView* Κυρ 05 Αυγ 2012, 23:35

Ορίστε η συνεχεία :-)

Άρχισαν τα αγόρια να πειράζονται μεταξύ τους και να λένε τις δίκες
τους χαζομάρες και εγώ με την Αλεξία γελούσαμε με αυτά που έλεγαν.. Εντάξει ξαδέλφια
είναι λογικό είναι να είναι έτσι.. έχουν πολύ πλακά να είναι μαζί.. αφού πέρασε
η ώρα έφυγε ο Μπιλ με την Αλεξία και πήγαν στο ξενοδοχείο που έμενε ο Μπιλ μαζί
με τον Σωτήρη..

Κατερίνα: και τώρα η δυο μας..

Σωτήρης: ωχ.. γιατί δεν μου αρέσει αυτό..

Κατερίνα: αφού δεν σου αρέσει να φύγω τότε..

Σωτήρης: είσαι τρελή? που να πας? Εδώ μαζί μου να μηνεις..

Κατερίνα: οκ..

Σωτήρης: έτσι μπράβο..

Και με έπιασε από το κεφάλι μου και με φίλησε πάλι..

Κατερίνα: μήπως ήρθε η ώρα να μου εξηγήσεις?

Σωτήρης: για πιο θέμα μιλάς?

Κατερίνα: μην μου παίζεις τον χαζό..

Σωτήρης: τι εννοείς..

Κατερίνα: ξέρεις πολύ καλά τι εννοώ..

Σωτήρης: όχι δεν καταλαβαίνω..

Κατερίνα: μην παίζεις με τα νευρά μου όμως..

Σωτήρης: τι θέλεις να μάθεις πάλι?

Κατερίνα: ξέρεις πολύ καλά τι θέλω να μάθω..

Σωτήρης: όχι δεν ξέρω..

Κατερίνα: ξέρεις..

Σωτήρης: άμα μου εξηγήσεις θα σου πω ότι θες..

Κατερίνα: για αυτόν τον περίεργο τύπο..

Σωτήρης: τι θέλεις να μάθεις για αυτόν?

Κατερίνα: ποιος ήταν και τι ήθελε από εσένα..

Σωτήρης: αα για αυτό λες..

Κατερίνα: ναι για αυτό λέω..

Σωτήρης: οκ..

Κατερίνα: λέγε..

Να συνεχίσω?

από DeathView* Δευ 06 Αυγ 2012, 00:05

Ορίστε η συνεχεία :-)

Σωτήρης: οκ θα σου πω αλλά ξέρω ότι αυτό που θα ακούσεις δεν θα
σου αρέσει και θα σου φάνει κάπως..

Κατερίνα: δεν πορίζει θέλω να ξέρω..

Σωτήρης: οκ. .

Τότε του έπιασα το χέρι του σφικτά για να μην νομίζει ότι θα με πειράξει
κάτι..

Σωτήρης: αυτός ήταν ο αδελφός ενός παιδιού που ήταν να έρθει να παίξει
στον παναθηναϊκό έκανε δοκιμαστικά και ήταν η δίκια μου περίοδος που με είχαν πάρει
στην μεγάλη ομάδα.. αφού έκανε τα δοκιμαστικά δεν τον πήραν για δικούς τους λογούς.
Δεν ήταν κάλος δεν τους άρεσε και τα σκωτικά ξέρεις πως είναι αυτά.. μετά αυτός
νόμιζε πως εγώ του πηρά την θέση του ενώ εγώ ήμουν ήδη στην ομάδα στις ακαδημίες..
και από τότε έχει γίνει αυτή η παρεξήγηση και συνέβη αυτό που έγινε της προάλλες.

Κατερίνα: γιατί δεν του μίλησες?

Σωτήρης: τους εξήγησα αλλά δεν ήθελαν να με ακούσουν..

Κατερίνα: γιατί δεν επέμενες?

Σωτήρης: προσπάθησα τα πάντα..

Κατερίνα: και τίποτα ε?

Σωτήρης: ναι..

Κατερίνα: και αυτό ήταν που δεν θα μου άρεζε?

Σωτήρης: ναι.. γιατί δεν ξέρω τι θα ήθελες να πιστέψεις..

Κατερίνα: ξέρεις ότι είναι γνωστό ότι ήσουν από πριν στις ακαδημίες
ρε μωρό μου..

Σωτήρης: το ξέρω αλλά..

Κατερίνα: δεν έχει αλλά σταματά..

Σωτήρης: οκ..

Και τότε άρχισε πάλι να μου χαϊδεύει το χέρι μου και τα μαλλιά
μου και άρχισε να με φίλιοι..

Κατερίνα: όλα καλά θα πάνε θα δεις..

Σωτήρης: το ξέρω γιατί είσαι εσύ διπλά μου..

Κατερίνα: χαίρομαι!!!

Να συνεχίσω?

από DeathView* Δευ 06 Αυγ 2012, 00:34

Ορίστε η συνεχεία :-)

Μετά από όλα αυτά ένιωθα και εγώ πολύ καλά γιατί έμαθα επιτέλους
τι γινόταν αλλά και αυτός ένιωθε σαν να ήθελε να το βγάλει από μέσα του..

Κατερίνα: ναι αλλά τώρα τι ήθελε αυτός από σένα?

Σωτήρης: να μου κάνει κακό ώστε να μην ξανά παίξω ποδόσφαιρο..

Κατερίνα: ναι αλλά εσύ θα παίξεις ότι και αν σου κάνουν..

Σωτήρης: με εσένα πλάι μου μπορώ να κάνω τα πάντα πλέον..

Κατερίνα: και όταν δεν θα είμαι διπλά σου θα πρέπει να μπορείς
να τα κάνεις..

Σωτήρης: Εσύ είσαι που μου δίνεις δύναμη για να τα καταφέρω
όλα..

Κατερίνα: αλήθεια?

Σωτήρης: ναι.. αφού σε έχω γνωρίσει όλα πάνε πολύ καλά.. όλα
έχουν αλλάξει προς το καλύτερο..

Κατερίνα: τέλεια!!

Εκείνη την στιγμή χτύπησε το κινητό μου.. ήταν η ξαδέρφη
μου..

Κατερίνα: έλα Μάρθα..

Μάρθα: (αδερφη μου): που είσαι?

Κατερίνα: στο νοσοκομείο είμαι τι έγινε?

Μάρθα: η μαμά και ο μπαμπάς πρέπει να πάνε κάπου και είπα
να έρθω εγώ σε εσένα γιατί μονή δεν με αφήνουν σπίτι..

Κατερίνα: εντάξει έλα από εδώ θα σε φέρουν?

Μάρθα: ναι θα περάσουν έξαλλου από εκεί..

Κατερίνα: οκ όταν φτάσεις από κάτω πάρε με τηλέφωνο να
σου πω που να έρθεις εντάξει?

Μάρθα: οκ..

Το έκλισα με την αδερφη μου..

Σωτήρης: θα έρθει η ξαδέρφη σου..?

Κατερίνα: ναι σε πειράζει?

Σωτήρης: φυσικά και όχι.. απλά πρώτη φορά θα γνωρίσω κάποιον
από την οικογένεια σου..

Κατερίνα: ΕΜ ειδές τώρα την αδερφη μου..

Σωτήρης: ναι τέλεια.. αλλά όχι στην κατάλληλη στιγμή..

Κατερίνα: δεν πειράζει..

Να συνεχίσω?

από DeathView* Δευ 06 Αυγ 2012, 00:54

Ορίστε η συνεχεία :-)

Μετά από 5 λεπτά η αδερφη μου είχε φτάσει με είχε πάρει τηλέφωνο
και της είχα πει που να έρθει.. ανοίγει την πόρτα και βλέπει μέσα τον Σωτήρη.. κλίνει
την πόρτα και βλέπω ότι δεν μπαίνει μέσα και βγαίνω εγώ έξω..

Κατερίνα: γιατί δεν μπαίνεις μέσα?

Μάρθα: γιατί αυτό είναι το δωμάτιο?

Κατερίνα: ναι γιατί?

Μάρθα: αυτός δεν είναι ο.. (σταμάτησε να μιλεί για λίγο η
αδερφη μου..)

Κατερίνα: ναι αυτός είναι ο φίλος μου…

Μάρθα: οκ..

Μπαίνουμε μέσα κάθεται κοντά στο κρεβάτι η Μάρθα για να γνωριστεί
με τον Σωτήρη. Γνωρίστηκαν..

Μάρθα: Κατερίνα είναι φίλος σου? Γιατί δεν μου το είπες?

Κατερίνα: γιατί δεν έτυχε..

Σωτήρης: τι έγινε?

Κατερίνα: μην μιλάς εσύ τώρα..

Μάρθα: πως του μιλάς έτσι?

Κατερίνα: δεν έχει πρόβλημα αυτός..

Μάρθα: τι φίλος είναι?

Κατερίνα: μην μιλήσεις εσύ..

Και εκείνη την στιγμή γυρνώ να κοιτάξω τον Σωτήρη…

Μάρθα: αστών να μιλήσει..

Κατερίνα: όχι..

Σωτήρης: μήπως ενοχλώ να φύγω?

Κατερίνα: όχι αγάπη μου…

Μάρθα: άρα είναι το αγόρι σου..

Να συνεχίσω?

από DeathView* Τρι 07 Αυγ 2012, 14:22

Ορίστε η συνεχεία :-)

Σωτήρης: γιατί δεν της λες την αλήθεια.. ?

Κατερίνα: γιατί δεν θέλω..

Μάρθα: τι μου κρύβεις?

Κατερίνα: τίποτα..

Μάρθα: άστα αυτά σε έμενα και λέγε..

Κατερίνα: Σωτήρη μήπως να το πεις εσύ?

Σωτήρης: είσαι σίγουρη?

Κατερίνα: ναι είμαι..

Μάρθα: ναι αλλά αποφασίστε όμως..

Σωτήρης: μην αγχώνεσαι θα μάθεις..

Μάρθα: οκ…

Σωτήρης: είμαστε ζευγάρι εδώ και κάτι μήνες

Μάρθα: τι? Γιατί δεν μου το είπες χαζή?

Κατερίνα: γιατί να σου πω? Ξέρεις να λέω πάντα τα προσωπικά
μου και δεν το ξέρω..?

Μάρθα: καλά καλά χαζή. Άρα είσαι κουνιάδος μου…?

Σωτήρης: ναι νομίζω..

Κατερίνα: ωχ κατάλαβα…

Σωτήρης: τι?

Κατερίνα: δεν θα σε αφήσει να με χωρίσεις εύκολα..

Σωτήρης: αυτό μου αρέσει.. δεν θέλω να χωρίσουμε..

Μάρθα: οοο χάρηκα τώρα…

Κατερίνα: και η Μάρθα είχε…

Μάρθα: σταματά..

Κατερίνα: γιατί? Άσε με να το πω..

Μάρθα: γιατί? Για να γίνουμε ρεζίλι?

Κατερίνα: όχι.. καταλαβαίνει ο Σωτήρης ..

Σωτήρης: τι?

Μάρθα: καλά πόστο..

Κατερίνα: και η Μάρθα είχε κόλλημα μαζί σου και ήθελε να
σε γνωρίσει..

Τότε η Μάρθα…

Να συνεχίσω?

από DeathView* Τρι 07 Αυγ 2012, 14:45

Ορίστε η συνεχεία :-)

Τότε η Μάρθα κοκκίνισε ο Σωτήρης δεν με πίστεψε και γέρνει
να με κοιτάξει και του έκανα νόημα ότι λέω αλήθεια και τότε γύρισε να κοιτάξει
την Μάρθα. Και η Μάρθα είχε κοκκινίσει από την ντροπή..

Σωτήρης: οικογενειακός βλέπω ε?

Κατερίνα: ε ναι.. βλέπεις όλοι παρακολουθούμε ποδόσφαιρο…

Σωτήρης: εσύ για αυτό έβλεπες?

Κατερίνα; Όχι την ομάδα μου υποστήριζα..

Σωτήρης: καλά…

Κατερίνα: έχεις τίποτα να τον ρωτήσεις για να τον γνωρίσεις
δεν ξέρω αν θα τον ξαναδείς χαχαχα

Μάρθα: ΕΜ δεν ξέρω θα απαντήσει σε όλες τις ερωτήσεις?

Κατερίνα: δεν ξέρω ρωτά τον..

Σωτήρης: σε όλες άπαντα..

Μάρθα: θα κάνω την σημαντικότερη…

Κατερίνα: ΕΜ οκ..

Μάρθα: θες πολύ την Κατερίνα? Ελπίζω να μην την πληγώσεις..

Σωτήρης: ωραία σε αυτήν την ερώτηση μπορώ να απαντήσω άνετα..
ναι την θέλω πραγματικά και δεν θέλω να την πληγώσω..

Με αυτά τα λόγια ο Σωτήρης ακουγόταν ειλικρινής και τα πίστευε
αυτά που έλεγε..

Μάρθα: χαίρομαι..

Σωτήρης: αυτό ήταν όλο? Δεν έχει άλλες ερωτήσεις..

Μάρθα: όχι να μην σε κουράσουμε άρρωστο άνθρωπο..

Σωτήρης: οκ..

Μάρθα: μπορώ να σου πω ότι ξέρω πολλά για σένα από την Κατερίνα…

Κατερίνα: αλήθεια λέει.. τα πάντα ξέρει.. για αυτό και
δεν ερωτάει τίποτα άλλο..

Σωτήρης: οκ κατάλαβα..

Μετά από όλα αυτά ήμουν κάπως πιο άνετη…

Να συνεχίσω?

από DeathView* Τρι 07 Αυγ 2012, 15:32

Ορίστε η συνεχεία :-)

Μετά από όλα αυτά ήμουν κάπως πιο άνετη γιατί δεν κορόιδευα
την ξαδέρφη μου και ήξερε την αλήθεια. Και χάρηκα που ήρθαν έτσι τα πράγματα
και τον γνώρισε.. γιατί και αυτή ήθελε να τον γνωρίσει βεβαία με άλλο τρόπο αλλά
τι να κάνουμε τώρα που είναι στο νοσοκομείο? Δεν πειράζει εξαιτίας από αυτό τον
γνώρισε όμως..

Χτύπησε το κινητό του Σωτήρη και το πηρά εγώ στα χεριά
μου…

Κατερίνα: έλα..

Σωτήρης: σηκώσετε εσύ…

Κατερίνα: είσαι σίγουρος?

Σωτήρης: ναι…

Μετά από αυτό σήκωσα το κινητό του ήταν η αδερφή του και ήθελε
να μάθει πως είναι…

Κατερίνα: ναι?

Αδερφή του: ο Σωτήρης?

Κατερίνα: ναι τώρα μισό λεπτό…

Το έδωσα το τηλέφωνο στον Σωτήρη..

Σωτήρης: ναι?

Αδερφή του: έλα πως είσαι? Όλα καλά?

Σωτήρης: όλα καλά…

Αδερφή του: εντάξει αυτό ήθελα να σε ρωτήσω.. αα ποια ήταν
αυτή που σήκωσε το κινητό σου?

Σωτήρης: η κοπέλα μου…

Αδερφή του: η κοπέλα σου? Ή ξεπετά σου?

Σωτήρης: η κοπέλα μου…

Αδερφή του: εσύ κοπέλα?

Σωτήρης: ναι.. έχω αλλάξει από τότε..

Αδερφή του: το ελπίζω.. και ελπίζω να αξίζει η κοπέλα που
άλλαξες για αυτήν…

Σωτήρης: αξίζει και πολύ μάλιστα..

Να συνεχίσω?

από DeathView* Τρι 07 Αυγ 2012, 23:35

Ορίστε η συνεχεία :-)

Αδερφή του: θέλω να την γνωρίσω….

Σωτήρης: δεν είναι εύκολο…

Αδερφή του: γιατί?

Σωτήρης: γιατί δεν είναι..

Αδερφή του: μέχρι ποτέ θα είσαι Θεσσαλονίκη?

Σωτήρης: δεν ξέρω μέχρι να με βαρεθεί..

Τότε γύρισε και με κοίταξε..

Αδερφή του: τότε θα έρθω μια από αυτές τις μέρες άμα είναι..

Σωτήρης: θα σε πάρω 2 μέρες πριν άμα είναι να σου πω ποτέ..

Αδερφή του: οκ.. άντε σε αφήνω τώρα φιλάκια

Σωτήρης: φιλάκια..

Αφού το έκλυσε αρχίσαμε να μιλάμε…

Κατερίνα: αγάπη μου η ξαδέρφη σου ήταν?

Σωτήρης: ναι μωρό μου.. αυτή ήταν…

Κατερίνα: τι σου έλεγε?

Σωτήρης: ότι θέλει να σε γνωρίσει και ότι πρέπει να αξίζεις
πολλά για να έχω αλλάξει τόσο..

Κατερίνα: δεν ξέρω για αυτό δεν απανταω.

Σωτήρης: μπορώ να απαντήσω εγώ..

Κατερίνα: για να σε ακούσω..

Σωτήρης: αξίζεις που άλλαξα και πριν από εσένα δεν θες να
ξέρεις τι έκανα..

Κατερίνα: ξέρω..

Σωτήρης: ωχ ναι…

Κατερίνα: το ξέχασες ε?

Σωτήρης: ναι.. βασικά προσπαθώ να το ξεχάσω..

Κατερίνα: καλά λέγε ότι θες..

Σωτήρης: οκ..

Μάρθα: Κατερίνα δώσε μου το κινητό σου..

Κατερίνα: τι το θες…?

Μάρθα: να παίξω κανένα παιχνίδι…

Σωτήρης: πάρε το δικό μου έχει πολλά σε αντίθεση με τις αδερφης
σου..

Ορίστε η συνεχεία :-)

από DeathView* Τετ 08 Αυγ 2012, 00:20

Ορίστε η συνεχεία :-)

Κατερίνα: έχει δίκιο λίγα έχω αλλά αστό πάρε το δικό μου γιατί
είναι ακριβό το κινητό του…

Σωτήρης: όχι Μάρθα μου το δικό μου πάρε αστών να λέει τα χαζά
της..

Μάρθα: εντάξει θα πάρω του Σωτήρη αφού δεν τον πειράζει…

Κατερίνα: καλά πρόσεχε όμως..

Σωτήρης: αστην είναι μεγάλη..

Κατερίνα: όχι και πολύ μεγάλη…

Σωτήρης: είναι κανονική ηλικία ρε μωρό μου…

Κατερίνα: εντάξει..

Τότε με έπιασε με το χέρι του και πήγε να με φιλήσει τον στάματα
και του κάνω νόημα ότι είναι εδώ η ξαδέρφη μου και ότι δεν θέλω αν της δώσω αφορμή
να λέει διάφορα μετά..

Και τότε μου λέει ψιθυριστά..

Σωτήρης: δεν μας βλέπει κάρδια μου..

Και τότε τον άφησα να με φιλήσει..

Σωτήρης: μου αρέσεις… θέλει η ξαδέρφη μου να σε γνωρίσει…

Κατερίνα: τι της είπες?

Σωτήρης: ότι άμα είναι θα την πούμε…

Κατερίνα: εντάξει γιατί καλυτέρα όχι…

Σωτήρης: γιατί?

Κατερίνα: δεν θα με συμπαθήσει..

Σωτήρης: μια χαρά κοπέλα είσαι..

Κατερίνα: οκ..

Σωτήρης: δεν πατέ σπίτι σιγά – σιγά να ξεκουραστείς? Και να
ξεκουραστεί και η μικρή?

Κατερίνα: εντάξει…

Και τότε έκανα εγώ κίνηση να τον φιλήσω και το συνέχισε
και αφού έλιωσε το 1^ο φιλί τότε το επανάλαβε άλλη μια φορά..

Σωτήρης: ήταν που φοβόσουν μην σε δει..

Κατερίνα: σουτ..

Και του βάζω το δάκτυλο μου στο στόμα του.. και του δίνω ένα
πεταχτώ φιλί..

Να συνεχίσω?

από DeathView* Τετ 08 Αυγ 2012, 00:33

Ορίστε η συνεχεία :-)

Κατερίνα: Μάρθα μου άντε δώσε το κινητό στον Σωτήρη να πάμε
και σπίτι σιγά – σιγά για να αφήσουμε τον Σωτήρη να ξεκουραστεί. Η Μάρθα έκλυσε
το παΐδι και έδωσε το κινητό στον Σωτήρη τον φίλησε στο μάγουλο όπως και αυτός..

Καληνύχτα αγάπη μου θα περάσω αύριο του είπα καληνύχτα μωρό
μου είπε αυτός.. και η ξαδέρφη μου ένα απλό καληνύχτα και περαστικά.. ανοίξαμε
την πόρτα του δωματίου βγήκαμε και φύγαμε.. ο Μπιλ και η Αλεξία περνούσαν πολύ καλά
μαζί στο ξενοδοχείο που είχε κλίσει ο Σωτήρης.. ενώ πηγαίναμε σπίτι με την Μάρθα
συζητούσαμε για τον Σωτήρη…

Κατερίνα: πως σου φάνηκε?

Μάρθα: πολύ κάλος είναι ρε.. πρόσεξε μην τον χάσεις.. το παΐδι
σε θέλει πραγματικά και από ότι άκουσα άλλαξε για να είναι μαζί σου…

Κατερίνα: ναι αλλά δεν του το ζήτησα εγώ όμως..

Μάρθα: ναι το ξέρω απλά σου λέω..

Κατερίνα: εντάξει θα έχω το νου μου να μην το χάσω.. αλλά
μην πεις στην μαμά με ποιον τα έχω…

Μάρθα: έλα αφού με ξέρεις..

Κατερίνα: ναι σε ξέρω απλά χάρηκες για αυτό το είπα..

Μάρθα: όχι μην ανησυχείς..

Ήρθε το λεωφορείο τα πήραμε πήγαμε σπίτι, της ετοίμασα να
φάει και του έστειλα μήνυμα..

Κατερίνα: ήδη μου λυπείς..

Σωτήρης: και έμενα μου λυπείς..

Ήταν μια κουραστική μέρα.. ήταν μια μέρα με πολλές εκπλήξεις..
και που να ήξερα τι μου ξημέρωνε αύριο..

Ήθελα αύριο όλα να είναι καλυτέρα.. το ήθελα πολύ..

Να συνεχίσω?

από DeathView* Τετ 08 Αυγ 2012, 00:49

Ορίστε η συνεχεία :-)

Περνούσε η ώρα αλλά εγώ δεν μπορούσα να κοιμηθώ το μυαλό
μου ήταν στο Σωτήρη μήπως χρειαστεί κάτι και δεν είμαι διπλά του.. μετά από πολύ
ώρα με πηρέ ο ύπνος κοιμήθηκα και τον είχα ονειρευτεί.. αλλά το όνειρο δεν ήταν
τόσο καλό..

Είχα δει ότι μου είπε ότι δεν με θέλει πια και εξαφανίστηκε
και όπως εξαφανίστηκε χάθηκαν όλα από αυτόν.. τηλεφωνά μήνυμα Facebook τα πάντα δεν είχα κανένα τρόπο να επικοινωνήσω
μαζί του.. να του πω ποσό τον θέλω.. ότι θέλω να είμαι μαζί του..

Ξύπνησα και είχα ίδρωση ήταν ένας εφιάλτης που δεν ήθελα
να το ζήσω στην πραγματικότητα.. τρόμαξα πολύ ανησύχησα.. μήπως ήταν κάποιο σημάδι
πως δεν ήταν καλά? Πως θα χωρίσουμε? Πως δεν θα με συμπαθήσει η ξαδέρφη του? Πολλές
αναπάντητες ερωτήσεις απάντηση δεν είχα να δώσω και κανένας άλλος δεν μπορεί να
μου δώσει..

Προσπάθησα να ξανακοιμηθώ αλλά το ίδιο όνειρο να επιμένει
και να μην με αφήνει να κοιμηθώ.. μετά από πολύ ώρα αποφάσισα ότι είναι ένας απλός
εφιάλτης που δεν θα μπορούσε να με βλάψει.. προσπάθησα να ξανακοιμηθώ και πάλι
το ίδιο όνειρο αλλά η ονειροπαγιδα που έχω έπιασε το εφιάλτη μου και από τότε
δεν το ξανά είδα αυτό το όνειρο..

Την επομένη μέρα το πρωί ξύπνησα όχι τόσο με κέφια γιατί είχε
προηγηθεί μια δύσκολη νύχτα που με είχε κουράσει πολύ.. αφού έφαγα έφτιαξα το δωμάτιο
μου η ώρα πήγε 12 και αποφάσισα να πάω να δω τον Σωτήρη και ότι εκεί θα ήταν
και ο γιατρός και θα μπορούσα να μιλήσω μαζί του και να δω τι θα μου πει..

Έφτασα στο νοσοκομείο και είχα δει τον γιατρό του Σωτήρη
να βγαίνει από το δωμάτιο του..

Κατερίνα: γιατρέ μπορώ να σας απασχολήσω 2 λεπτά?

Γιατρός: ναι πείτε μου..

Κατερίνα: θα ήθελα να μάθω ποτέ θα μπορέσει να βγει..

Γιατρός: ο ορανισμός του είναι πολύ δυνατός ήδη έχει γίνει
πολύ καλά και δεν ξέρω τι τον βοηθού πιο πολύ αύριο θα πάρει εξιτήριο..

Κατερίνα: σας ευχαριστώ πολύ γιατρέ..

Γιατρός: τίποτα..

Να συνεχίσω?

από DeathView* Τετ 08 Αυγ 2012, 00:59

Ορίστε η συνεχεία :-)

Μετά τα λόγια του γιατρού χάρηκα πολύ και έτρεξα στο δωμάτιο
του Σωτήρη και τον αγκάλιασα πολύ απαλά..

Σωτήρης: τι έγινε μωρό μου?

Κατερίνα: τίποτα κάρδια μου.

Σωτήρης: σίγουρα?

Κατερίνα: ναι.. δεν το ξέρεις δηλαδή?

Σωτήρης: ποιο?

Κατερίνα: ότι θα πάρεις εξιτήριο αύριο..

Σωτήρης: όχι δεν μου το είπαν.. αλήθεια?

Κατερίνα: ναι μωρό μου.. είσαι πολύ καλυτέρα..

Σωτήρης: ωραία..

Κατερίνα: τι έχεις?

Σωτήρης: ένιωθα ότι χτες το βράδυ δεν ήσουν καλά..

Κατερίνα: ΕΜ όχι κάνεις λάθος..

Σωτήρης: άστα αυτά σε έμενα.. πες μου τι έχεις..

Κατερίνα: είχα δει ένα εφιάλτη..

Σωτήρης: μόνο αυτό?

Κατερίνα: ναι..

Σωτήρης: δεν νομίζω.. πες μου..

Κατερίνα: απλά είδα ότι με παράτησες και εξαφανίστηκες τιλιάς
από την ζωή μου. Εγώ δεν είχα κάποιο τρόπο να σου εξηγήσω ποσό πολύ σε θέλω και
όλα αυτά και προβληματιζόμουν ότι άμα ήταν καλό ή όχι..

Σωτήρης: βλέπεις ότι είμαστε μαζί και δεν θα σε παρατήσω
να είσαι σίγουρη για αυτό..

Κατερίνα: εντάξει..

Σωτήρης: έτσι μπράβο..

Και με έπιασε και με φίλησε..

Να συνεχίσω?

από DeathView* Τετ 08 Αυγ 2012, 01:17

Ορίστε η συνεχεία :-)

Έκατσα διπλά του και τον χάιδευα και είχα ένα μεγάλο χαμόγελο..

Σωτήρης: πρώτη φορά σε βλέπω να χαμογελάς τόσο..

Κατερίνα: τώρα με ειδές..

Σωτήρης: ποιος είναι ο λόγος?

Κατερίνα: ότι γίνεσαι καλά, αύριο θα βγεις και το σημαντικότερο
ότι είμαστε μαζί μωρό μου..

Σωτήρης: και εγώ έτσι είμαι..

Μετά από λίγη ώρα χτύπησε το κινητό μου το σήκωσε ο Σωτήρης..

Σωτήρης: ναι?

Αλεξία: γεια σου Σωτήρη..

Σωτήρης: γεια σου Αλεξία..

Αλεξία: τι κάνεις?

Σωτήρης: Καλά εσύ?

Αλεξία: καλά. Είναι διπλά σου η Κατερίνα ή ξέχασε εκεί το
κινητό της..

Σωτήρης: είναι διπλά μου την θες..?

Αλεξία: ναι..

Σωτήρης: σου την δίνω φιλάκια από έμενα..

Αλεξία: φιλάκια..

Μετά μου έδωσε την Αλεξία..

Κατερίνα: έλα ρε τι έγινε..

Αλεξία: θέλω να σου πω τώρα που ο Μπιλ πήγε να πάρει κάτι
να φάμε από κάτω..

Κατερίνα: λέγε..

Αλεξία: είναι πολύ κάλος ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εννοώ..
και θα περάσουμε από εκεί το μεσημεράκι

Κατερίνα: εντάξει.. ναι χαίρομαι.. ειδές? Όλα καλά πάνε..

Αλεξία: ναι σε κλίνω έρχεται..

Κατερίνα: εντάξει φιλάκια..

Αφού το είχαμε κλίσει ο Σωτήρης με έπιασε και με φίλησε πάλι..

Κατερίνα: βρήκες τον παλιό σου εαυτό?

Να συνεχίσω?

από DeathView* Πεμ 09 Αυγ 2012, 00:15

Ορίστε η συνεχεία :-)

Σωτήρης: νομίζω πως ήταν καιρός…

Κατερίνα: όντως μου έλειψε αυτός ο εαυτός σου

Σωτήρης: μμ μου αρέσει αυτό..

Κατερίνα: χάχα οκ.. η Αλεξία είπε ότι θα περάσει με τον Μπιλ
το μεσημεράκι όταν θα φύγω εγώ δηλαδή..

Σωτήρης: ωριαία

Κατερίνα: το απόγευμα θες να σου φέρω κάτι?

Σωτήρης: όχι.. δεν χρειάζομαι κάτι..

Κατερίνα: σίγουρα?

Σωτήρης: ναι..

Κατερίνα: εντάξει..

Η ώρα περνούσε γρήγορα και δεν ήθελα να φύγω και να αφήσω
τον Σωτήρη τώρα που γίνεται και καλά μπορώ να τον ακουμπώ πιο πολύ και χωρίς να
φοβάμαι μην τον πονέσω..

Είχε περάσει η ώρα και δεν το είχα καταλάβει με φιλούσε
με χάιδευε ήταν πολύ χαρούμενος και γενικά φερόταν πολύ καλά.. Κατερίνα: πρέπει
να φύγω αγάπη μου τώρα θα έρθω το απόγευμα..

Σωτήρης: εντάξει αγάπη μου.. να προσέχεις στο δρόμο μην πάθεις
κάτι πάλι.. άμα είναι κάτσε σπίτι να ξεκουραστείς μωρό μου..

Κατερίνα: εντάξει ναι θα προσέχω.. μπα θα έρθω να δω το μωρό
μου..

Σωτήρης: εντάξει ότι και να πω δεν θα με ακούσεις.. άρα έλα
άμα ενε..

Κατερίνα: εντάξει..

Έφυγα και πήγα σπίτι μου και την ώρα που ανέβαινα στο λεωφορείο
τότε είδα τον Μπιλ και την Αλεξία να πηγαίνουν προς το νοσοκομείο…

Να συνεχίσω?

από DeathView* Πεμ 09 Αυγ 2012, 00:46

Ορίστε η συνεχεία :-)

Τότε χάρηκα για λίγο γιατί ήξερα ότι δεν θα ήταν μονός
του και θα είχε παρέα.. έφτασα και εγώ σπίτι ήταν όλοι εκεί μίλησα με όλους και
φάγαμε μεσημεριανό και επειδή ήμουν κουρασμένη ήθελα να κοιμηθώ, άπλωσα κοιμήθηκα
για λίγο και μετά σηκώθηκα για να πάω στο νοσοκομείο..

Όσο έλειπα εγώ ήταν εκεί ο Μπιλ και η Αλεξία..

Μπιλ: η Κατερίνα που είναι..

Σωτήρης: πριν 5 λεπτά έφυγε..

Αλεξία: δεν την προλάβαμε..

Σωτήρης: πως και ήρθατε?

Αλεξία: είπαμε να έρθουμε να δούμε πως είσαι..

Σωτήρης: είμαι μια χαρά..

Μπιλ: πολύ χαρούμενο σε βλέπω τι έγινε?

Σωτήρης: τίποτα..

Αλεξία: σε εμάς δεν θα μας πεις ρε Σωτήρη?

Σωτήρης: ωχ καλά..

Μπιλ: χάχανα

Σωτήρης: απλά είμαι χαρούμενος με την Κατερίνα και αύριο περνώ
εξιτήριο…

Μπιλ: τι θα κοιμάσαι στο ξενοδοχείο?

Αλεξία: Μπιλ..

Μπιλ: εντάξει σταματαω..

Σωτήρης: αυτό έχεις να πεις μόνο ρε βλάκα?

Μπιλ: ναι τι άλλο θα έπρεπε?

Σωτήρης: μήπως να χαρείς?

Μπιλ: σωστό και αυτό.. χάρηκα πολύ..

Αλεξία: μην το δείχνεις τόσο όμως.. χάχανα

Σωτήρης: κρατά το δωμάτιο σου.. θα πάρω άλλο εγώ..

Αλεξία: όχι δεν χρειάζεται..

Μπιλ: ναι καλή ιδέα Σωτήρη..

Αλεξία: δεν είναι καλή ιδέα.. ξεκολλά Μπιλ..

Σωτήρης: αστον ρε Αλεξία..

Αλεξία: όχι δεν τον αφήνω αν δεν κόψει τις χαζομάρες..

Μπιλ: εντάξει…

Να συνεχίσω?

από DeathView* Πεμ 09 Αυγ 2012, 15:52

Ορίστε η συνεχεία :-)

Αλεξία: άντε μπράβο. Αντί να χαρείς που ο ξαδέρφες σου γίνεται
καλά και θα βγει από το νοσοκομείο και κάθεσαι και του λες ότι άμα θα μένει στο
ξενοδοχείο..

Μπιλ: εντάξει είπα έχεις δίκιο τι άλλο θες ?

Αλεξία: δεν ξέρω..

Τότε την πιάνει ο Μπιλ και αρχίζει να την φίλιοι..

Σωτήρης: σταματήστε με τα μέλια..

Μπιλ: οκ..

Και τότε πάλι την φίλησε..

Σωτήρης: οκ κατάλαβα..

Μπιλ: χαίρομαι..

Αλεξία: άντε ρε μωρό μου πάμε σπίτι να φάμε και να αφήσουμε
και τον Σωτήρη να ξεκουραστεί λίγο και να κοιμηθεί..

Μπιλ: ΕΕ γιατί να μην κάτσουμε λίγο ακόμα να του σπάσουμε
τα νευρά?

Αλεξία: δεν τον λυπάσαι τον άνθρωπο?

Σωτήρης: ποιος σου είπε ότι με λυπάται..

Αλεξία: το πίστευα..

Σωτήρης: λάθος πιστεύεις..

Αλεξία: οκ..

Μπιλ: άντε ρε βλάκα που δεν σε λυπάμαι κιόλας..

Σωτήρης: γιατί με λυπάσαι?

Μπιλ: εννοείτε..

Σωτήρης: καλά..

Και άρχισε να κουνάδι το κεφάλι..

Μπιλ: άντε αγάπη μου πάμε να τον αφήσουμε μόνο του..

Πήγε κοντά του η Αλεξία τον φίλησε το μάγουλο και του είπε
ότι θα τα άπουν αύριο το πρωί πάλι..

Ο Σωτήρης την φίλησε και αυτός και της είπε οκ..

Και έφυγαν μετά..

Να συνεχίσω?

από DeathView* Κυρ 26 Αυγ 2012, 23:34

Ορίστε η συνεχεία :-)

Είχαν πάει στο ξενοδοχείο για να συμμαζέψουν κάπως το δωμάτιο
γιατί την επομένη μέρα θα γύριζε ο Σωτήρης και δεν ήθελαν να το δουν άνω κάτω..

Αφού είχαν φτάσει στο ξενοδοχείο είχαν ανέβει στο δωμάτιο
άφησε την τσάντα της η Αλεξία στον καναπέ και άρχισε να συμμαζεύει το δωμάτιο
ενώ ο Μπιλ είχε κάτσει στον καναπέ και κοιτούσε απλά και δεν έκανε τίποτα..

Η Αλεξία είχε τελεύσει με το συμμάζεμα τότε πήγε διπλά
στον Μπιλ..

Αλεξία: μωρό μου έπρεπε να με βοηθήσεις.. όλα μονή μου τα
έκανα..

Μπιλ: ΕΕ αφού δεν μου είπες τι να κάνω τότε τι να έκανα?

Αλεξία: να με ρωτούσες τι να κάνεις..

Μπιλ: ΕΕ δεν πειράζει ρε αγάπη μου..

Και τότε την αγκάλιασε σφικτά και την φίλησε..

Εγώ πάλι ήμουν ακόμα στο σπίτι μου και ετοιμαζόμουν να πάω
στο νοσοκομείο γιατί ήδη είναι απόγευμα.. ντύθηκα ετοιμάστηκα και πήγα όσο πιο γρήγορα
μπορούσα στο νοσοκομείο..

Έφτασα και περίμενα μέσα στο δωμάτιο του Σωτήρη να είναι ο
Μπιλ και η Αλεξία γιατί εγώ δεν τους είχα δει το πρωί ότι πήγαν και είχα φανταστεί
ότι θα πάνε το απόγευμα.. άνοιξα την πόρτα του δωματίου του Σωτήρη και ήταν με
τον γιατρό και μιλούσα..

Γιατρός: Σωτήρη είσαι έτοιμος για αύριο..

Σωτήρης: σας ευχαριστώ πολύ γιατρέ..

Γιατρός: τίποτα..

Και τότε κάτι του ψιθύρισε που δεν το άκουσα εγώ..

Του είπε ότι: ‘’να προσέχεις την κοπέλα σου γιατί αξίζει πολλά,
πρόσεχε μην την χάσεις.’’

Και τότε ο Σωτήρης δεν απάντησε τίποτα και απλά κούνησε
το κεφάλι του με νόημα ότι συμφωνούσε μαζί του ενώ με κοιτούσε..

Να συνεχίσω?

από DeathView* Δευ 27 Αυγ 2012, 00:34

Ορίστε η συνεχεία :-)

Ο γιατρός είχε σηκώσει το σώμα του προς τα πάνω τότε και εγώ
έκανα μερικά βήματα προς τα μπροστά τότε ο γιατρός ερχόταν προς το μέρος μου
και έφυγε ενώ με είχε κοιτάξει..

Εγώ μετά πήγα κατευθείαν κοντά του..

Κατερίνα: τι σου είπε ο γιατρός?

Σωτήρης: ότι αύριο μπορώ να βγω..

Κατερίνα: ναι εκτός από αυτό..

Σωτήρης: τίποτα άλλο..

Κατερίνα: τι τίποτα άλλο.. τώρα κάτι σου είπε..

Σωτήρης: τίποτα αγάπη μου..

Και εκείνη την στιγμή πήγε να με φιλήσει αλλά τραβήχτηκα..
δεν θα το άφηνα να περάσει αυτό. Δεν γίνεται να έχει μυστικά από έμενα. Δεν γίνεται
κάθε φορά που θέλει να μου κρύψει κάτι να με αρπάζει για να με φιλήσει για να
μην μου πει. τελείωσαν αυτά..

Σωτήρης: τι έπαθες τώρα?

Κατερίνα: ρώτα κάτι και θέλω απάντηση..

Σωτήρης: τι θες να σου απαντήσω?

Κατερίνα: σε αυτό που σε ρώτησα..

Σωτήρης: πιο?

Κατερίνα: τι σου είπε πριν φύγει..

Σωτήρης: κάτι δικά μας.. και ότι θέλει αυτόγραφο για την κόρη
του πριν φύγω αύριο..

Κατερίνα: είσαι σίγουρος που είπε κάτι τέτοιο?

Σωτήρης: ναι.. λες να μην ξέρω τι μου είπε?

Κατερίνα: καλά..

Υπήρχε μια μεγάλη παύση κανένας δεν μιλούσε κανένας δεν έκανε
καμία κίνηση. Ούτε τα μάτια μας δεν κοιτούσαν ο ένας τον άλλον..

Είχα καταλάβει ότι μου είχε πει ψέματα αλλά δεν ήξερα τον
λόγο.. δεν μπορούσα να τον καταλάβω..

Να συνεχίσω?

από DeathView* Δευ 27 Αυγ 2012, 01:12

Ορίστε η συνεχεία :-)

Το μόνο πράγμα που μπορούσα να σκεφτώ και το μόνο πράγμα
που περνούσε από το μυαλό μου και δεν ήθελα καθόλου να το σκάφτομαι ότι κάτι
δεν πήγαινε καλά μεταξύ μας ότι αυτό το ωραίο παραμύθι θα τελείωνε τόσο
απότομα. Ελπίζω να κάνω λάθος και να μην συμβαίνει αυτό. Είναι το μόνο πράγμα
που δεν θέλω να συμβεί τώρα.

Τότε αποφάσισα να μιλήσω πρώτη αφού αυτός δεν έκανε κάτι
για να μιλήσει..

Κατερίνα: ποιος θα έρθει ούρο να σε πάρει?

Σωτήρης: μονός μου θα πάω στο ξενοδοχείο..

Κατερίνα: πως?

Σωτήρης: θα οδηγήσω..

Κατερίνα: αυτό αποκλείεται. Έξαλλου δεν κάνει να
οδηγήσεις. Γιατί δεν λες να έρθει ο Μπιλ να σε πάρει?

Σωτήρης: γιατί θέλω να έρθει κάποιος άλλος να με πάρει.

Κατερίνα: ποιος?

Σωτήρης: εσύ μωρό μου..

Κατερίνα: βρε αγάπη μου εγώ δεν μπορώ να οδηγήσω.. ακόμα
δεν έχω πάρει το δίπλωμα..

Σωτήρης: ευκαιρία να μάθεις να οδηγάς κάρδια μου..

Κατερίνα: μόλις γίνεις καλά τότε θα μου μάθεις βρε μωρό
μου δεν είναι ανάγκη τώρα που πρέπει να είσαι ασφαλής..

Σωτήρης: πω αυτό το πείσμα σου..

Κατερίνα: το ξέρεις έτσι είμαι εγώ..

Σωτήρης: το ξέρω.. ποτέ θα νευριάσω πολύ δεν ξέρω..

Κατερίνα: ε εντάξει ηρέμησε.. για το καλό σου γίνεται
αυτό..

Σωτήρης: οκ..

Κατερίνα: να πω τον Μπιλ τελικά?

Σωτήρης: εντάξει πόστου αφού δεν το γλιτώνω..

Περνώ το κινητό του στο χέρι μου.. αρχίζω να ψάχνω το
κινητό του για να βρω το νούμερο του Μπιλ αφού το βρήκα τον πηρά τηλέφωνο..

Να συνεχίσω?