Τρομακτικές Ιστορίες

αυτο μετα δυδιμα αξιζει τουλαχιστον 18. Για να μην πω 19.

Το αλλο με τον φοιτητη, η αληθεια ειναι πως δεν καταλαα τι εγινε....θα μου εξηγησει καποιος??
εδω, εμενα, το χαζο!!!! γιουχου!!!!!

"και καλα" ειναι φαντασμα αλλα "λεμε τωρα" !!

το φαντασμα το δημιουργησε ο νεαρος σατανιστης που πεθανε με τον σταυρο ραμμενο στο ποδι του??? ή το φαντασμα σκοτωσε τον νεαρο και απλως οι αλλοι ειπαν οτι ηταν σατανιστης??

νομιζω το δευτερο
αλλα νομιζω πως δεν ηταν φαντασμα γιατι
αναποδα λατινικα δαιμονες κτλ μιλουν.. :devil:
αλλα δεν υπαρχουν ουτε φαντασμα ουτε δαιμονες
οποτε δεν εχεις να ανησιχεις για τιποτα.. : :hoho: :

Αυτο με τα διδυμα 19 !Πηρα μια τρομαρα....
Και το αλλο με τρομαξε 17....

1.Την δεκαετία του 1960, ένας συμπαθιτικός φαντάρος γνωρίζετε στην Θεσσαλονίκη με μια πανέμορφη κοπέλα. Ύστερα από κάποιες συναντήσεις ένα χειμωνιάτικο βράδυ λέει η κοπέλα στον φαντάρο ότι πρέπει να διακόψουν την σχέση του για λόγους που δεν μπορεί να του εξηγήσει. Ο νεαρός που την αγαπούσε πολύ και δεν ήθελε να την χάσει, θέλησε να πάει στους γονείς του κοριτσιού και να τους εξηγήσει πως έχουν τα πράματα. Ζήτησε τη διεύθυνση και του δώθηκε. Λίγο πριν αποχωριστούν επειδή έκανε αρκετό κρύο ο φαντάρος έδωσε στην κοπέλα το μπουφάν του για να γυρήσει σπίτι. Την άλλη μέρα πάει στο σπίτι του κοριτσιού και εξηγεί τι συμβαίνει. Οι γονείς του κοριτσιού που του είπαν πως εκανε λάθος μιας και η κόρη τους είχε πεθάνει εδώ και 3 χρόνια. Και γεμάτος απορία ο φαντάρος βλέποντας την φωταγραφία του κοριτσιού στον τοίχο λέει:" Μα να η κοπέλα για την οποία σας μιλάω." Το άλλο πρωί μαζί με τους γονείς του κοριτσιού πήγαν στο νεκροταφείο όπου είδε με κατάπληξη ο φαντάρος τον τάφο και το μπουφάν που εκείνος της είχε δανήσει...

2.Μια κοπελα που πηγαινε δευτερα Γυμνασιου ειδε μια νυχτα ενα πολυ περιεργο ονειρο. Ειδε τον εαυτο της να βγαινει στην πορτα του σπιτιου της και να κοιταζει γυρω με αγωνια. Ενιωθε εναν φοβο που ολο και μεγαλωνε και σε λιγο ειδε κατι συμμαθητες της να φερνουν καποιον και να τον αφηνουν στα ποδια της. Ηταν χτυπημενος και το προσωπο του ηταν γεματο αιματα. Η κοπελα ενιωθε οτι ηταν ενας συμμαθητης της. Επι 3 νυχτες εβλεπε το ιδιο ονειρο. Επι 3 νυχτες ενιωθε την ιδια αγωνια. Επι 3 νυχτες προσπαθουσε να του καθαρισει τα αιματα απο το προσωπο για να δει ποιος ειναι. Την 4η νυχτα δεν ειδε το ονειρο. Πηγε στο σχολειο χωρις αγωνια και βρηκε ολους τους συμμαθητες της αναστατωμενους. Ενας συμμαθητης της ειχε παρασυρθει απο ενα αυτοκινητο το προηγουμενο βραδυ λιγο πιο κατω απο το σπιτι της.

Το 1ο το εχω ξανακουσει και μαλιστα απο αυτο το τοπικ. Το 2ο, Παναγία μου!!! Ανατριχιασα!!! 20!!!!


Δειτε μια που βρήκα!!!!

Το κορίτσι με το πιάνο
Κάποτε σε μια γειτονιά της Αθήνας υπήρχε ένα αρχοντόσπιτο, αυτά τα παλιά με τους διώροφα κτίσματα με εσωτερικές σκάλες και με κήπο. Σε αυτό το σπίτι έμενε μια τριμελής οικογένεια. Ο άντρας δούλευε σε κάποια μικρή επιχείρηση, η γυναίκα του σπιτιού ασχολιόταν με τις δουλειές του σπιτιού ενώ το παιδί τους, ένα μικρό κοριτσάκι πήγαινε σχολείο. Το κοριτσάκι αυτό είχε σαν χόμπι τη μουσική και του άρεσε πολύ το πιάνο.

Έτσι λοιπόν οι γονείς του το έγραψαν σε ένα ωδείο και λίγο καιρό αργότερα του αγόρασαν και ένα πιάνο για να μπορεί να κάνει πρακτική εξάσκηση. Το μικρό κορίτσι καθόταν λοιπόν κάθε απόγευμα, αφού τελείωνε όλες τις άλλες του δουλειές, και έπαιζε πιάνο για αρκετές ώρες.

Αυτό επαναλαμβανόταν συνέχεια κάθε μέρα σχεδόν πάντα μια συγκεκριμένη ώρα (ας πούμε ότι η ώρα αυτή ήταν 6 το απόγευμα). Μια μέρα όμως η μητέρα του της είπε να κάνει κάποιες δουλειές γιατί εκείνη θα έφευγε. Το κοριτσάκι δεν έκανε τις δουλειές που του είχε πει η μητέρα του και άρχισε να παίζει πιάνο. Όταν γύρισε η μητέρα του το βρήκε να παίζει πιάνο και υπέθεσε ότι οι δουλειές που τις είχε αναθέσει είχαν γίνει.

Όταν όμως συνειδητοποίησε ότι το κοριτσάκι δεν είχε κάνει τίποτα απολύτως έγινε έξω φρενών. Τότε άρχισε να μαλώνει το κορίτσι και ξέσπασε ένας μεγάλος καβγάς. Η μικρή έφυγε κλαίγοντας και άρχισε να ανεβαίνει την μεγάλη ξύλινη σκάλα μέχρι που την τράβηξε η μητέρα της.

Τότε το κοριτσάκι παραπάτησε και έπεσε από την σκάλα, χτύπησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού της και πέθανε. Μετά από το συμβάν οι γονείς της άφησαν το σπίτι αυτό και μετακόμισαν σε άλλη περιοχή της Ελλάδας. Το σπίτι αυτό ερήμωσε καθώς δεν είχε απομείνει τίποτα εκεί μέσα. Όμως όποιος περάσει έξω από αυτό το σπίτι αυτό μια συγκεκριμένη ώρα θα ακούσει το μικρό κορίτσι να παίζει πιάνο.

αναμενουμε στις οθονες μας!!

αχου, τι γλυκο!!!!!! αυτα ειναι καλα κ προστατευτικα φαντασματα!! 20!!!

20!!!

20!!!Πραγματικα αξιζε που την διαβασα...

Γεια σας... θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάτι που έζησα όταν ήμουν πιο μικρός, περίπου το '98-'99 (δε θυμάμαι ακριβώς)το καλοκαίρι σε κατασκήνωση...
Το σκηνικό εκτυλίχθηκε στο χωριό Πορταριά του Πηλίου όπου και ήταν η κατασκήνωση που πήγα... Κάθε βράδυ μας μαζεύαν όλους έτσι σε ένα μέρος και ακούγαμε τραγούδια, χορεύαμε, μιλούσαμε κτλ.. αυτό το ονομάζαμε βραδινή ψυχαγωγία... το μέρος που ήμασταν ήταν κάπως μακριά από τους θαλάμους τους οποίους κοιμόμασταν και επίσης με τους θαλάμους δεν είχαμε καλή οπτική επαφή αφού ήταν και σε πιο ανηφορικό μέρος.... Οπως και κάθε βράδυ κατά τις 12 τελειώνει η βραδινή ψυχαγωγία και οι ομαδάρχες μας, μας είπαν σιγά σιγά να αρχίσουμε να ανεβαίνουμε για τους θαλάμους μας και να ετοιμαζόμαστε για ύπνο...(κάθε θάλαμος είχε περίπου 10 κρεβάτια)...Εγώ και η τότε παρέα μου ξεκινήσαμε απο τους πρώτους να ανεβαίνουμε προς τους θαλάμους.... αφού περπατήσαμε αρκετά και περίπου 30-50 μέτρα πριν φτάσουμε στο θάλαμο μας με το νούμερο 21 και ενώ τα φώτα που είχε ήταν σβηστά μέσα, διακρίναμε όλοι οτι υπήρχε μια μορφή με κάτι σα μαύρη καππα να φοράει πάνω του και είχε κατακόκκινα μάτια, τα οποία γύρισαν και μας κοίταξαν (ακόμη και τώρα 12 χρόνια μετά που το θυμάμαι και ανατριχιάζω και ας έφτασα 25 χρονών πια)... Προς στιγμήν παγώσαμε, μη πιστεύοντας αυτό που βλέπουμε, αλλά αμέσως μετά καταλάβαμε οτι δεν είναι φαντασία μας αφού το βλέπαμε ταυτόχρονα 5 άτομα... χωρίς δεύτερη σκέψη και παίρνοντας θάρρος επειδή ήμασταν αρκετοί, αρχίσαμε να τρέχουμε προς το θάλαμο φωνάζοντας και κάνοντας πολύ θόρυβο, μήπως και μπορέσουμε να δούμε απο πιο κοντά αυτό το πράγμα η νομίζοντας οτι θα το πιάναμε κιόλας... όπως ήταν φυσικό αυτό εξαφανίστηκε αμέσως περνόντας όμως απο τα πίσω παράθυρα του θαλάμου αν και ήταν κλειστά, και αυτό μας έκανε μεγάλη εντύπωση και μας προκάλεσε πιο πολύ φόβο...Έγινε πολύ θέμα εκείνη τη στιγμή... το είπαμε στους ομαδάρχες μας....ήρθε ο φύλακας, ο οποίος είπε οτι κανείς δεν ήταν πάνω στους θαλάμους και οτι είχε περάσει νωρίτερα περιπολία....Το γεγονός προκάλεσε τρόμο ακόμα και στους ομαδάρχες και εμείς αρνηθήκαμε να κοιμηθούμε στο θάλαμο 21 εκείνο το βράδυ αν και μας παρακαλούσαν να μπούμε μέσα και αν και μας υποσχέθηκε ο φύλακας να περνάει τακτικά το βράδυ....Τελικά φιλοξενηθήκαμε σε άλλον θάλαμο για να περάσει η νύχτα...Την άλλη μέρα κιόλας ζητήσαμε να μεταφερθούμε αλλού, δε θέλαμε με τίποτα να μένουμε πια στο νούμερο 21... Όπως και τελικά έγινε...Αφου πέρασαν μέρες απο το συμβάν και όλα πάλι κοιλούσαν στους κανονικούς ρυθμούς,,, και ενώ εμείς παίζαμε αμέριμνοι σε ένα δασάκι, κάτω απο ενα σορό απο φύλλα και μισοθαμμένο στο χώμα βρήκαμε μια καππα ή πανοφόρι όπως θέλετε πείτε το... έμοιαζε πολύ με την κάππα που φορούσε αυτή η περίεργη μορφή που είχαμε δει, και γιατί όχι ίσως να ήταν πράγματι το ίδιο... αλλά αυτό ποτέ δε το μάθαμε....Εμείς τότε πραγματικά χεστήκαμε απο φόβο με αυτό που βρήκαμε και το δείξαμε στους μεγάλους για να πειστούν οτι αυτό το πανοφόρι φορούσε αυτή η οντότητα που είδαμε...μας ρώτησαν που το βρήκαμε και πως....εμείς απαντήσαμε σε όλα.... Εγώ δεν ήθελα πια να είμαι εκεί, ήθελα να φύγω.... Όλα αυτά μου φαίνονταν πολύ περίεργα και τρομακτικά το πως τα δυο γεγονότα συνδέθηκαν μεταξύ τους.... Έλεγα απο μέσα μου...δε γίνετε κάτι τρέχει εδώ, πρώτα αυτή η μορφή και ύστερα να βρούμε στο δάσος το πανοφόρι το ίδιο που φορούσε??? τυχαίο??.....πολλά σκέφτηκα...απο το να ήταν μια κακόγουστη φάρσα και κάποιος ήθελε να μας τρομάξει ή να κλέψει (αλλά πως γίνετε να είχε κόκκινα μάτια?) μέχρι πραγματικά να ήταν φάντασμα..... Τέλος πάντων... λίγο πριν τελειώσει η κατασκήνωση και φύγουμε, 1-2 μέρες πριν, ο φύλακας μάζεψε εμένα και τη παρέα μου και μας είπε μια ιστόρια.... (ήταν χρόνια σε αυτήν τη δουλειά)..... μας είπε οτι 7-8 χρόνια νωρίτερα το '91 βρήκαν ενα αγόρι πεθαμένο ενα πρωί στα λουτρά τα οποία ηταν ακριβώς πίσω απο τις τουαλέτες .......... που ήταν διπλά στο θάλαμο 21.....επίσημη αιτία θανάτου ήταν ανακοπή καρδιάς μας είπε... ποτέ δε μάθανε μας είπε πως το αγόρι βρέθηκε εκεί, και μες στη νύχτα κιόλας...γιατί μας είπε οτι ήταν πεθαμένο απο τη νύχτα εκεί.... κανείς δεν έμαθε τι το τράβηξε εκεί....Η εκδοχή της αστυνομίας ήταν οτι το αγόρι υπνοβατούσε και οτι σηκώθηκε το βράδυ και πήγε προς τα εκεί, και οτι μάλλον απο κάτι τρόμαξε και έπαθε ανακοπή...
Ηταν όμως έτσι?? απλά απο κάτι τρόμαξε??? ή μήπως κάτι άλλο??? μήπως το αγόρι πήγε απλά να κατουρήσει και είδε κάτι πολύ τρομακτικό και έπαθε ανακοπή??? πολλά ερωτηματικά ειχα στο κεφάλι μου.. και επίσης τη σχέση μπορεί να έχει αυτή η ιστορία με αυτο που είδαμε εμεις??? τι ήταν αυτό το μαύρο πράγμα που είδαμε? μήπως το φάντασμα του αγοριού? ή μήπως κάτι άλλο? μήπως ήταν αυτό που τρόμαξε και το αγόρι τότε, και πέθανε?... πολλά ερωτηματικά έχω, ακόμα και τώρα, τόσα χρόνια μετά....για ένα είμαι σίγουρος όμως, οτι αυτό που είδα ήταν 100% αληθινό δεν ήταν φαντασία μου αφού το είδαν και άλλοι 4 μαζί μου... αυτή την εμπειρία δε θα τη ξεχάσω ποτέ και όποτε περνάω απο αυτό το χωριό στο πήλιο, μιας και μένω κοντά, στο Βόλο,,, ακόμα ανατριχιάζω.....

Πραγματικά η ιστοριά αξίζει 20.....είναι και αληθινή....παναγία μου...!

Νομιζω οτι οντως ειδατε αυτην την μορφη αλλα την καπα σας την εβαλαν εκει για να την βρειτε. Οπως ειπες, μια κακογουστη φαρσα. Γιατι αν αυτη η μορφη με την καπα και τα κοκκινα ματια περασε μεσα απο ενα κλειστο παραθυρο υπήρχε περιπτωση η κάπα του να ηταν απο υφασμα και να την παρατουσε σε εναν θαμνο??

Πολυ καλη ιστορια παντως και οπως ειπε και η Τινα, αξιζει 20!!

Παιδιά πραγματικά αυτό όλο είναι αληθινό, το έζησα ο ίδιος μαζί με άλλα άτομα το '98-'99 δεν θυμάμαι ακριβώς τη χρονιά.... αν δεν ήταν αληθινό πιστέψτε με, δε θα καθόμουν να γράφω όλο αυτό, και να κάνω το κόπο....είμαι 25 χρονών, δεν είμαι 10 να κάνω αστειάκια πια.... απλά ήθελα να μοιραστώ με εσάς την ιστορία που έζησα....και που αύριο,, μεθαύριο θα λέω και στα παιδιά μου, μιας και σε λίγο καιρό παντρεύομαι

Σου συνιστώ να μην του την πεις από νωρίς γιατί δεν
τα βλέπω μετά καλά τα παιδάκια..:D

Παραδόξως...... αυγκινηθηκα


απλως να σου κανω μερικες ερωτησεις. την ιστορια τοτε την ειχατε πει στους μεγαλους, σωστα? την εμαθαν και τα παιδια? και μετα την καπα που βρηκατε την κρατησατε ή την αφήσατε εκει??

και κατι τελευταιο..... σκοπευεις να ξαναπάς εκει?

ναι την ιστορία την είπαμε στους μεγάλους, και αρκετά παιδιά την έμαθαν γιατί έγινε μεγάλο θέμα τότε... αν και οι υπεύθυνοι της κατασκήνωσης προσπάθησαν να υποβαθμίσουν κάπως το γεγονός, προφανώς για να μην τρομοκρατηθούν όλοι...

όσο για την κάπα η τύχη της αγνοείται.... δεν θυμάμαι παιδιά ακριβώς αλλά νομίζω την κράτησαν οι υπεύθυνοι, νομίζω η διευθύντρια, μάλλον για να τη πετάξει...

όσο για την τελευταία ερώτηση... δεν ξέρω αν ακόμα λειτουργεί αυτή η κατασκήνωση ή αν έχει κλείσει πια οριστικά, μιας και πέρασαν πολλά χρόνια πια... αλλά αν και ακόμα να λειτουργεί, πως να πάω εγώ βρε εκεί? αφού είναι για παιδάκια μικρά.... βέβαια στο μέρος εκεί μπορώ να πάω.... αλλά όχι να μπώ πιο μέσα γιατί είναι περιφραγμένος ο χώρος....

Sub-Zero έγραψε:ναι την ιστορία την είπαμε στους μεγάλους, και αρκετά παιδιά την έμαθαν γιατί έγινε μεγάλο θέμα τότε... αν και οι υπεύθυνοι της κατασκήνωσης προσπάθησαν να υποβαθμίσουν κάπως το γεγονός, προφανώς για να μην τρομοκρατηθούν όλοι...

όσο για την κάπα η τύχη της αγνοείται.... δεν θυμάμαι παιδιά ακριβώς αλλά νομίζω την κράτησαν οι υπεύθυνοι, νομίζω η διευθύντρια, μάλλον για να τη πετάξει...

όσο για την τελευταία ερώτηση... δεν ξέρω αν ακόμα λειτουργεί αυτή η κατασκήνωση ή αν έχει κλείσει πια οριστικά, μιας και πέρασαν πολλά χρόνια πια... αλλά αν και ακόμα να λειτουργεί, πως να πάω εγώ βρε εκεί? αφού είναι για παιδάκια μικρά.... βέβαια στο μέρος εκεί μπορώ να πάω.... αλλά όχι να μπώ πιο μέσα γιατί είναι περιφραγμένος ο χώρος....

απο αυτα που λες πιστευω οτι καποια παιδια αποφασισαν να αφησουν εκει την καπα. Τωρα θα μου πεις οτι βλεπω πολλες ταινιες αλλα εχω την αισθηση οτι μπορει να το εκαναν επιτιδες οι "μεγαλοι" και καλα για να τραβηξουν την προσοχη. Πώς λενε οι Σκοτσεζοι για την Νεσι? Ετσι θα ειχε και η κατασκηνωση ενα φαντασμα (και οχι τερας) σαν ατραξιον. Γιατι την ιστορια αυτην με το παιδι που σκοτωθηκε κοντα σε αυτον τον θαλαμο σαν την ειπε ενας απο τους μεγαλους. Δεν την ακουσατε κατα τυχη.

Και..... δεν εννοουσα να πας κατασκηνωση απλως αν μπορεις να επισκεφθεις το μερος οπου ηταν η κατασκηνωση

αμαν ρε χρηστο!!τρομαξα βραδιατικα.χεστηκα πανω μου μιλαμε!!που να το ζουσα κι ολας!και εμεις στην κατασκηνωσουμε εχουμε εναν που και καλα σκοτωσε ενα κοριτσακι με τσεκουρι και ενα σπιτι του διαβολου αλλα οχι και ετσι!!παναγια μου..ποιος θα ερθει να κοιμηθει μαζι μου τωρα;φοβαμαι.
οσο για το οτι παντρευεσαι,συγχαρητηρια και περιμενε να φτασουν τα 10 και πανω τα παιδια σου για να τους πεις την ιστορια γιατι αλλιως...
εγω σου βαζω 20!

και εγώ τι νομίζεις? δε χέστηκα τότε? μα πάρα πολύ.... και έκανα χρόνια να το ξεπεράσω......ερχόταν στο μυαλό μου σαν χείμαιρα, σαν κακός εφιάλτης συχνά.....

ευτυχώς όμως με το καιρό το ξεπέρασα, και τώρα το θυμάμαι απλά σαν μια ιστορία...

αλλά για να πω την αλήθεια, έστω και όταν πηγαίνω ή απλά περνάω απο το χωριό αυτό με πιάνει ενα ρίγος, ξυπνάν οι μνήμες....

εγω πιστευω οτι αυτη η ιστορια ειναι πραγματι τρομακτικη και της βαζω φυσικα 20!.....αλλα εχω ξανα ακουσει για κατι τετοιο...... μια φιλη μου μας ειχε πει πως καποτε ηταν με κατι φιλες της και πανω σε μια ταρατσα ειδαν μια μορφη με κοκκινα ματια.... και την ειδαν ολες...... οπως εσυ με την τοτε παρεα σου . . .

Σε πιστεύω απόλυτα...Αυτόν που δεν πιστέυω είναι ο φύλακας... Επαλυθεύσατε αν η ιστορία του ήταν αληθινή;;; : :=/: :