Τρομακτικές Ιστορίες

Πολύ καλή. Μάλλον κάποιο θαύμα...

Εγώ που την είχα δει πρόσφατα την κοπέλα στο σπίτι τους ήταν μια χαρά, τα άκρα της κανονικά, οπότε λογικά είναι αληθινή αλλά δεν την έχω δει πριν πως ήταν για να το επιβεβαιώσω..

Χμμμ....

Γειά ακούστε και αυτό, αυτή την ιστορία μου την έχει πει η γιαγιά μου και είναι 1.000% αλιθηνη.Ήταν αυτή και η αδερφή της (η οπία τώρα πια δεν ζεί) και περπατούσανε 12 η ώρα αν μου είπε καλά στο χώριο (ήταν μικρές 15 με 16 ) και όπως προχορούσανε πέρασαν έξω από την εκλεισιά και είπαν να ανάξουν ένα κέρι μπένουν και ρωτάνε αν ειναι κανείς εκεί απάντηση....καμία όλα τα φώτα κλίστα έκτος από τα κέρια και τα καντίλια, πάνε να βγούναι έξω και βλέπουν μια γύναικα συνχωριανή τους ήταν με πολυ βαθιές γρατζουνιές στον λαίμο,την ρώτάνε τι συνβένη και τους λέει να μην τολμίσουν και πατήσουν το πόδι τους στο σπίτι που βρήσκετε λίγο πιο κάτω από το νεκροταφείο. Εντάξει? Εντάξει. Αλλά επιδή ήταν περίεργες δεν την άκουσαν και πήγαν την άλλη μέρα την ίδια ώρα και είδαν με τα ίδια τους τα μάτια την συνχοριανή τους να πνίγει με τα ίδια της τα χέρια το μωρό της πήγαν το είπαν στην αστυνομία και μετά από λίγο καίρο ανακάληψαν ότι την είχε κυριέψει το πνέυμα ενός δολώφονου του χωριου και την έβαζε να πνίγει την οικογένια της!!!!

Oh My God!!!!!

Ελεος!!!! Ανατριχιασα....!!!

λοιπον αυτη η ιστορια εγινε με την μανα μου αλλα οταν το συζηταμε λεει οτι δεν τα πιστευει αυτα και μαλλον δεν ειδε καλα αλλα ακουστε...οταν αρραβωνιαστηκε η μαμα μου τον μπαμπα μου ηταν 20 χρονων και ο μπαμπας μου ειχε μια ξαδερφη(η κορη της θειας του)και επειδη ηταν στην ηλικια της μητερας μου εκαναν παρεα..μια μερα επιναν καφε στο σαλονι και επειδη το σπιτι ειναι χαμηλο,ακριβως διπλα στον δρομο μπορεις ανετα να βγεις απο το παραθυρο που ειναι μονο μισο μετρο απο το εδαφος.ετσι οπως μιλουσαν για προσωπικα η μαμα μου ειδε ενα παιδακι να καθετε στο εξω απο το παραθυρο και να τις κοιταζει με τα χερια στα μαγουλα του.η μαμα μου μολις σηκωθηκε αυτο αρχησε να τρεχει,και νομιζε οτι ηταν το αλλο καδερφακι του μπαμπα μου που ηταν 10 χρονων..λεει στην ξαδερφη του μπαμπα μου "Ολγα μας ακουσε ο Σακης και θα τα πει στην μανα του τι λεγαμε"παει η μαμα μου να ρωτησει την αλη την θεια μου και την λεει "Κατερινα που ειναι ο Σακης;" "Πηγε με τον Γιαννη(μπαμπα μου) στον θειο τον Δημητρη που γιορταζει"..ε η μανα μου λεει αυτυχως που δνε ηταν ο Σακης αλλα εψαχνε να δει ποιο ηταν το παιδι και οταν το ειπε στην γιαγια μου την λεει οτι η μαμα της Ολγας(που ηταν αδερφη της γιαγιας μου)ειχε ενα παιδι που το πεθανε μολις γεννηθηκε και ηταν αγορι...Σοβαρα τωρα δεν ξαναπατησα απο την μερα που μου το ειπε ξανα στην θεια μου ποτε!

Elizabeth _ Cullen <3 έγραψε:Γειά ακούστε και αυτό, αυτή την ιστορία μου την έχει πει η γιαγιά μου και είναι 1.000% αλιθηνη.Ήταν αυτή και η αδερφή της (η οπία τώρα πια δεν ζεί) και περπατούσανε 12 η ώρα αν μου είπε καλά στο χώριο (ήταν μικρές 15 με 16 ) και όπως προχορούσανε πέρασαν έξω από την εκλεισιά και είπαν να ανάξουν ένα κέρι μπένουν και ρωτάνε αν ειναι κανείς εκεί απάντηση....καμία όλα τα φώτα κλίστα έκτος από τα κέρια και τα καντίλια, πάνε να βγούναι έξω και βλέπουν μια γύναικα συνχωριανή τους ήταν με πολυ βαθιές γρατζουνιές στον λαίμο,την ρώτάνε τι συνβένη και τους λέει να μην τολμίσουν και πατήσουν το πόδι τους στο σπίτι που βρήσκετε λίγο πιο κάτω από το νεκροταφείο. Εντάξει? Εντάξει. Αλλά επιδή ήταν περίεργες δεν την άκουσαν και πήγαν την άλλη μέρα την ίδια ώρα και είδαν με τα ίδια τους τα μάτια την συνχοριανή τους να πνίγει με τα ίδια της τα χέρια το μωρό της πήγαν το είπαν στην αστυνομία και μετά από λίγο καίρο ανακάληψαν ότι την είχε κυριέψει το πνέυμα ενός δολώφονου του χωριου και την έβαζε να πνίγει την οικογένια της!!!!

απαπαπαπααα ανατρίχιασααα......!!!!!

Ίδια αντίδραση είχα και εγώ

ε???
μαμα μου...... :wow:

Πραγματικά δεν ξανάδιαβάζω ιστορία από εδώ. Αγριεύτηκα βραδιάτικο

Δεν ξερω αν την εχω ξαναβάλει αλλά βαριεμαι να ψαχνω.


Δεν βάζω το χερι μου στην φωτια για το αν ειναι αληθεια.


Πριν 3 χρονια, τον Σεμπτέμβρη του 2007, εγω και οι φιλες μου ειμασταν Β Γυμνασιου και μια από εμάς, Λαμπρηνη στο ονομα, ηθελε να πάμε εξω την ημερα των γενεθλίων της. Αφου φάγαμε το κλασσικο παγωτάκι μας στην γειτονια και αρχιζε να σκοτεινιαζει εγώ ειπά πώς έπρεπε να φυγω.

(Ο πατερας μου δουλευει στο Casino της Ροδου και μεχρι περσι καθε παρασκευο-σαββατο-κυριακο ήταν καποιος απο τους 'υψηλοβαθμους' υπευθυνος όλου του κτιριου 24ωρες το 24ωρο και επρεπε να βρισκεται εκει. Μαζι με αυτον πηγαιναμε και εμεις μαζι αλλά εγω ειχα κατσει για να πάω στα γενεθλια της Λαμπρηνης και θα πηγαινα μετα με λεωφορειο μονη μου.)

Οταν το ειπα αυτο ήδη περπατουσαμε στα στενα του χωριου και εγω αρχισα να "κατηφοριζω". Πηγα σπιτι μου, αλλαξα, πήγα στο casino όπου ηταν οι γονεις μου (στο ξενοδοχειο πήγα εγω φυσικα εφοσον ειμαι κάτω των 23) και μετα την Κυριακη το βραδυ γυρισα σπιτι για να πάω το πρωι της Δευτερας σχολειο.

Ειχαμε ενα συγκεκριμενο μερος που βρισκομασταν καθε πρωι στο σχολειο. Πήγα προς τα κει και βρηκα τις φιλες μου να μιλανε καπώς περιεργα. Τις ρωταω τι συμβαινει και μου λεει η μια οτι έκει που τους αφησα μπηκαν σε ενα σπιτι και μια αλλη μου λέει ότι ειδε κάτι κοκκινα ματια και ουρλιαξε και η αλλη λεει οτι ακουσε κατι περιεργο εκει που ηταν όταν η αλλη ουρλιαξε και τελικά βγηκαν ολες εξω τρεχοντας και ουρλιαζοντας.

Φυσικά δεν ξαναπεράσαμε απο εκει και ουτε το ειπαμε σε κανεναν. Από όσο ξερω ποτέ πριν δεν είχε ακουστει κατι συγκεκριμενο για αυτο το σπιτι και ουτε μετα απο το δικο μας περιστατικο. Δεν ξερω πραγματικα τι συνεβη γιατι δεν ημουν εκει και δεν εχω και 100% εμπιστοσυνη στις φιλες μου πάντως τρομαξα.


Και ένα αλλο περιεργο?? Η εορταζουσα φιλη μου, Λαμπρηνη, πήγε στην Αμερική και ενω ειχε πει οτι θα μας τηλεφωνει και δεν θα χασουμε επαφη δεν εχουμε ακουσει τιποτα απο αυτην εδω και 3 χρονια. Τελευταια φορα που την ειδαμε ηταν τα Χριστουγεννα του 2007. Δεν ξερω αν αυτο το περιστατικο παιζει ρολο........

μαμαααα!
μου σήκωσες την τρίχα!
Ειδικά μετά απο αυτό που είπες για την εορτάζουσα φίλη....
Παναγία μου...θέλω μόνο να πιστεύω ότι εκείνη η κοπέλα που γιόρταζε τότε είναι σήμερα καλά....

Και γω το ιδιο ελπίζω......

μακαρι η κοπελα να ειναι καλα!ισως ειναι δυσκολο
να παρει τηλεφωνο απο την Αμερικη κοστιζουν καπως!!
αλλα και παλι τι ηταν αυτο;

Με τρόμαξες πραγματικά..

Ελπίζω.. να είναι καλά.. Μην έχει γίνει τίποτα..

ποπο! ΜΑκαρι να ειναι καλα η κοπελα!!

Αχ ναι, μακαρι. Πειτε καμια τρομακτικη ιστορια!!!!! Θέλω να μπω στο κλιμα!!!

Αυτο εγινε περσυ, σε ενα παρτυ. Οσα εγιναν στο σπιτι μου ειναι αλη8εια. Οσα εγιναν στο σπιτι της κοπελας που εκανε το παρτυ δεν ξερω αν ειναι...

Περσι η Ελενα(η φιλη μου) εκανε παρτυ για τις αποκριες. Εγω δεν μπορουσα να παω γιατι ημουν αρρωστη(να παρει..). Εκεινη την μερα ηταν Σαββατο, και για την ακριβεια Ψυχοσαββατο... Εχετε ακουσει φανταζομαι τι λενε για το Ψυχοσαββατο-οτι βγαινουν οι ψυχες των νεκρων και τετοια...
Οταν ηταν στο παρτυ, τα παιδια ειχαν παρει εμενα τηλεφωνο για να μου πουν περαστικα και μιλουσαμε. ειχε παει 11 το βραδυ και φυσαγε παρα πολυ! Η Ελενα και τα παιδια εκεινη την ωρα ελεγαν τρομακτικες ιστοριες. Ξαφνικα ενας απο την παρεα ανεφερε οτι ειναι ψυχοσαββατο. Εκεινη την ωρα ακουσα μια στριγγλια και τα φωτα και το τηλεφωνο εκλεισαν.
Ο αερας φυσαγε πιο δυνατα και ακουσα την πορτα να ανοιγοκλεινει, και κατι να σερνεται στο πατωμα. Αυτο συνεχιστηκε για μια ωρα.. Οταν πηγε 00:01 τα παντα σταματησαν, τα φωτα αναψαν και το τηλεφωνο ανοιξε..

Την επομενη μερα πηρα την Ελενα τηλεφωνο και την ρωτησα τι συνεβη. Μου ειπε οτι ακουσαν μια στριγγλια, κλεισαν τα φωτα και ειδαν σκιες στο παραθυρο.. Και στις 00:01 ολα εγιναν φυσιολογικα.. Ηταν Κυριακη...
Μετα δεν κοιμομουν τα βραδια για μια βδομαδα...
Και ακομα και σημερα, οταν ειναι ψυχοσαββατο ακουω τον αερα να φυσαει και δεν κοιμαμαι απο τον φοβο μου!!!

Και με το δίκιο σου!!
:wow:

Πριν καμια δυο βδομαδες ηταν ψυχοσαββατο... και ειχε παλι παρτυ η Ελενα.. πηγα και καθομασταν με ΟΛΑ τα φωτα ανοιχτα.. Ουτε λογος δεν εγινε για τρομακτικες ιστοριεσ... δεν το 3αναπαθενουμε!!

Καλά κάνατε που δεν είπατε! Εγώ ανατρίχιασα! Εγώ αμα ήμουν στη θέση σου δεν θα μπορούσα να κοιμηθώ όλοκληρο μήνα (με επηρεάζουν πολύ αυτά)

κι εμενα παρα πολυ.. αλλα το 3επερασα... νομιζω...