Τρομακτικές Ιστορίες

Εδώ μπορούμε να γράφουμε τρομακτικές ιστορίες. Αν τις βρείτε στο Ίντερνετ μην ξεχάσετε να γράψετε την πηγή, δηλαδή που τις βρήκατε. Έπειτα τα άλλα μέλη κάνουν σχόλια για την ιστορία και την βαθμολογούν με άριστα το 20. Τα μέλη που θέλουν να γράψουν μία τρομακτική ιστορία πρέπει να σχολιάσουν και έπειτα στο ίδιο ή άλλο ποστ να γράψουν τη δικιά τους ιστορία.
(edit by soulitsa@xd)

Τελειο τοπικ! Ανυπομονω διαβασω τις ιστοριες! Εγω δεν ξερω καμια...

Ήταν μια φορά 3 φίλοι που πέρασαν μεσάνυχτα έξω από το νεκροταφείο…
Τότε αποφάσισαν να βάλουν ένα στοίχημα για να δουν πόσο ''γενναίοι''
είναι. Αποφάσισαν λοιπόν να μπουν στο νεκροταφείο ένας-ένας, να
περάσουν απ όλους τους τάφους, και να ξαναγυρίσουν. Παρόλο που οι δυο
δεν είχαν κανένα πρόβλημα, ο τρίτος είχε αρχίσει να τρομάζει και μόνο
στην ιδέα ότι θα έμπαινε νύχτα στο νεκροταφείο! Στο φόβο όμως μην τον
κοροιδεύσουν οι υπόλοιποι δέχτηκε, με την προϋπόθεση να μπει
τελευταίος... Έτσι κι έγινε! Μπήκε αρχικά ο ένας απ την παρέα, και σε
περίπου 10 λεπτά βγήκε απ το νεκροταφείο! Το ίδιο έγινε και με τον
δεύτερο! Και τώρα ήταν η σειρά του 3ου της παρέας, ο οποίος είχε
αρχίσει να τρέμει απ το φόβο του, καταλαβαίνοντας πως ήταν η σειρά του
να μπει... Οι φίλοι του όμως δεν πίστεψαν ότι θα άντεχε τη δοκιμασία
και για να βεβαιωθούν ότι θα έφτανε και στον τελευταίο τάφο, του έδωσαν
ένα μαχαίρι. ''Αυτό το μαχαίρι θα το καρφώσεις στον τελευταίο τάφο''
του είπαν. ''Έπειτα θα μπούμε εμείς και βλέποντάς το καρφωμένο εκεί, θα
καταλάβουμε ότι όντως έκανες αυτό που συμφωνήσαμε''...
Τελικά,
μπήκε μέσα στο νεκροταφείο, πέρασε απ όλους τους τάφους, ώσπου έφτασε
στον τελευταίο... Καρφώνει τρεμάμενος και βιαστικός το μαχαίρι και
γυρνάει για να φύγει τρέχοντας! Όμως γυρίζοντας, κάτι σαν χέρι τον
κρατάει από το παλτό του, εμποδίζοντάς τον να φύγει! Και τότε,
κατατρομαγμένος όπως είναι φυσικό, πεθαίνει από ανακοπή καρδιάς…
Οι
δυο φίλοι του που τον περίμεναν απ έξω, άρχισαν να ανησυχούν καθώς είχε
περάσει ήδη πολύ ώρα. Αναρωτιόνταν τι μπορούσε να του έχει συμβεί!
Φοβισμένοι κι αυτοί, παίρνουν την απόφαση να μπουν στο νεκροταφείο και
να τον αναζητήσουν. Αφού έψαξαν όλους σχεδόν τους τάφους, φτάνουν στον
τελευταίο!
Και βλέπουν τον φίλο τους νεκρό…και το μαχαίρι που κάρφωσε στον τάφο, να έχει πιαστεί από το παλτό του…

ΜΠΟΥΧΑΧΑΧΑΧΑ!!


Η
ιστορία είναι αρκετά γνωστή, οπότε μπορεί και να την ξέρατε! Πάντως δεν
περιέχει στοιχεία φαντασίας, άρα θα μπορούσε να είναι και αληθινή!

Νομίζω ότι η ιστορία αυτή είναι αληθινή παιδιά γιατί μου την έχει πεί κι ο μπαμπάς μου! Αν όντως είναι αλήθεια είναι ο πιο τραγικός και άδικος τρόπος για να πεθάνει κανείς!!

καλη ηταν και εγω την εχω ακουσει 15 η βαθμολογια μου!
τον φαγανε μπαμπεσικα

Την έχω ακούσει πολλές φορές. Η βαθμολογία μου είναι 17.

Η δικια μου βαθμολογια 17.5

Μηπως ξερετε ιστοριες με βρικολακες?

Όχι ιδιαίτερα. Λοιπόν συνεχίζω με μία ιστορία.

Το Αντικείμενο


Ένα νεαρό ζευγάρι γυρνούσε σπίτι του μετά απο μια βραδινή έξοδο. Ξαφνικά μενουν από λάστιχο και σταμάτησαν στη μέση του πουθενά. Ήταν μια το πρωί και απο εκείνο τον έρημικό δρόμο δε περνούσε κανένα αμάξι. Το αγόρι είπε στη κοπέλα του να περιμένει μέσα στο αμάξι και να μείνει κλειδωμένη όσο αυτός θα πήγαινε για βοήθεια. Ο κοπέλα μετά απο λίγη ώρα είδε στο παράθυρο μια μορφή να πλησιάζει. Κρατούσε κάτι στο δεξί χέρι αλλά δε διεκρυνόταν. Όταν πλησίασε ο άνθρωπος αρκετά σήκωσε το δεξί του χέρι και της έδειξε το αντικείμενο. Ήταν το κεφάλι του φίλου της με ζωγραφισμένη τη τρομακτική έκφραση. Η κοπέλα έντρομη έκλεισε τα μάτια της για να διώξει αυτή τη τρομακτική εικόνα. Όταν τα άνοιξε όμως ο άνθρωπος ήταν ακόμα εκεί και την κοιτούσε με το ψυχωτικό του βλέμα. Σήκωσε το αριστερό του χέρι. Κρατούσε τα κλειδιά από το αμάξι...

Πηγή:Female Vampires

πω πω!!!ανατριχιασα... 18 η βαθμολογια μου!
εγω αν εβλεπα κομμενο το κεφαλι του φιλου μου θα ειχα παθει συγκοπη

Εγώ να δεις!!!

και μετά τι έγινε...ο ψυχάκιας σκότωσε και την κοπέλα?

Εγω βαζω 18 σ'αυτη την ιστορια και ακουστε μια αλλη ιστορια.....

Ιανουάριος 1949. Στην περιοχή του Mont Rainier, στο Mairyland, ζεί μια οικογένεια που απαρτίζεται από τον πατέρα, την μητέρα, τη γιαγιά, το νεαρό γιο τους, και μια θεία, η οποία, αν και δε μένει ακριβώς εκεί, περνά πολύ καιρό από τη ζωή της στο σπίτι αυτό, μιας και διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με όλους και κυρίως με τον ανιψιό της. Η θεία αυτοαποκαλείται μέντιουμ και περνά την ώρα της "παίζοντας" Ουίζα, και μυώντας και τον ανιψιό της σ' αυτήν την πρακτική. Η Ουίζα είναι μια θεωρητικά απλή αλλά ουσιαστικά πολύ επικίνδυνη πρακτική που επιτρέπει μέσω ενός πλακέ χαρτονιού ή ξύλου, όπου βρίσκονται τα γράμματα της αλφαβήτου καθώς και κάποια άλλα σύμβολα, να έρθεις σε επαφή με τον άυλο κόσμο των νεκρών. Στην Παλαιά μάλιστα Διαθήκη, η πρακτική αυτή τιμωρούνταν με θάνατο διότι επέτρεπε την επίκληση και τον ερχομό ενός δαίμονα στον κόσμο μας.
Κατά τη διάρκεια αυτών των "παιχνιδιών", παράξενα πράγματα άρχισαν να εκδηλώνονται στο σπίτι, όπως θόρυβοι που δεν υπήρχε λόγος να υπάρχουν, γδαρσίματα στους τοίχους... Έπειτα, οι θόρυβοι έγιναν πιο έντονοι κι' επίμονοι, συνεχίζονταν μάλιστα και κατά τη διάρκεια ατέλειωτων βραδιών. Αντικείμενα άρχισαν να μετακινούνται μόνα τους, φρούτα εκσφενδονίζονταν από τη μια άκρη του δωματίου στην άλλη, το τραπέζι στριφογύριζε... Στο δωμάτιο του παιδιού τα πρωινά διαπίστωναν έντρομοι ίχνη άγριων γραντζουνιών στο στρώμα του.
Στις 26 Ιανουαρίου, η θεία πεθαίνει. Ο νεαρός που ήταν δεμένος μαζί της δεν μπορεί να το ξεπεράσει και ψάχνοντας για κάποια διέξοδο, στρέφεται προς την Ουίζα, με την ελπίδα να έρθει σε επαφή μαζί της.

Αρχίζει να αλλάζει. Κλείνεται στον εαυτό του, ενώ οι νύχτες του στοιχειώνονται από εφιάλτες. Η οικογένεια δεν μπορεί να καταλάβει τι συμβαίνει, η κατάσταση έχει ξεφύγει από οποιοδήποτε όριο. Θα στραφούν προς την Εκκλησία ελπίζοντας να βρουν εκεί μια απάντηση. Εκεί θα τους υποδεχθεί ο πάτερ Schuss.
Ο ιερέας γνωρίζει πολύ καλά τον δόκτωρα Rhein, γιατρό παραψυχολόγο. Σε μια αλληλογραφία που αντάλλαξαν διαβάζουμε: " Τη νύχτα της 17ης προς 18ης Φεβρουαρίου, πήρα το παιδί μαζί μου για τη νύχτα, για να διαπιστώσω από μόνος μου τα φαινόμενα που μου είχαν αναφέρει. Το παιδί αποκοιμήθηκε σε μια πολυθρόνα, κι 'έπειτα από λίγο γλίστρησε σιγά-σιγά κι' ακούμπησε στο πάτωμα. Το πήρα και το έβαλα στο κρεβάτι, το οποίο άρχισε να δονείται, το στρώμα βρέθηκε στο πάτωμα, και γλίστρησε κυριολεκτικά κάτω από το κρεβάτι..."

Πήγαν το παιδί σε ψυχιατρική κλινική υπό την επίβλεψη του δόκτωρα Mablerose, έκλεισαν τρία ραντεβού για να το εξετάσουν, πήγαν στα δύο, όχι όμως και στο τρίτο, από φόβο μην το κλείσουν μέσα, μιας και την εποχή εκείνη, το να σε κλείσουν σε ψυχιατρικό άσυλο ήταν αντίστοιχο με το να σε κλείσουν σε φυλακή καταδίκων.

Ο ιερέας θα τους προτείνει τη δική του εξήγηση: το παιδί πρέπει να είναι δαιμονισμένο. Θα πάρει την οικογένεια και θα πάνε στην εκκλησία Saint James, όπου τους περιμένει ο νεαρός πάτερ A. Hugues. Όταν ο ιερέας συναντάται με το παιδί, το παιδί εκστομίζει ακατονόμαστες βρισιές, το τηλέφωνο του ιερέα στο γραφείο του αρχίζει να κινείται από μόνο του, στο δωμάτιο πέφτει απότομα η θερμοκρασία σε σημείο ψύχους. Τρομοκρατημένος, ο ιερέας συμπεραίνει πως πρόκειται πράγματι περί δαιμονισμού που επιβάλει εξορκισμό. Όμως δεν τηρούνται όλες οι προϋποθέσεις που έχει θεσπίσει η Εκκλησία για να πραγματοποιηθεί ο εξορκισμός, και πέρα απ' αυτό, ο ιερέας είναι νέος, χωρίς πείρα στους εξορκισμούς...
Ωστόσο, ο πάτερ Hugues θα κάνει όλες τις απαραίτητες προετοιμασίες για τον εξορκισμό ενώ θα οδηγήσει το παιδί στο νοσοκομείο της Georgetown όπου θα λάβει χώρα ο εξορκισμός. Όλα είναι έτοιμα.
Το παιδί, δεμένο σφιχτά στο κρεβάτι με δερμάτινα λουριά, χτυπιέται ξέφρενο προς όλες τις κατευθύνσεις. Ο πάτερ Hugues ξεκινά τον εξορκισμό... Όσο η διαδικασία προχωρά, τόσο πιο βίαιο γίνεται το παιδί, εκστομίζοντας ακατάπαυστα αισχρολογίες και βλασφημίες. Ο ιερέας δεν αφήνει τον εαυτό του να παρασυρθεί από αυτά που ακούει και συνεχίζει τον εξορκισμό, αλλά σε κάποια στιγμή χαλάρωσης, το παιδί καταφέρνει να βγάλει ένα από τα λουριά, βγάζει από το κρεβάτι μια σούστα και σκίζει μ' αυτή το χέρι του ιερέα, από τον ώμο ως τον καρπό. Μετά από αυτή την πρώτη προσπάθεια εξορκισμού, ο ιερέας καταλαβαίνει ότι έχει να κάνει με τον ίδιο το Διάβολο. Παραδέχεται ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα και σταματά. Μόλις περνά η κρίση, το παιδί επιστρέφει με τους γονείς του στο σπίτι.

Την άλλη μέρα το πρωί, η λέξη "Louis" εμφανίστηκε στο στήθος του, χαραγμένη στο δέρμα με νύχια ή κάποιο άλλο αιχμηρό αντικείμενο. Οι γονείς κοντεύουν να τρελαθούν και, καθώς οι ίδιοι κατάγονται από την πόλη Saint Louis, πηγαίνουν στο σπίτι του θείου του παιδιού, ο οποίος μένει σ' αυτήν την πόλη. Παρά αυτή τους τη μετακίνηση, τίποτα δεν αλλάζει. Τα φαινόμενα εξακολουθούν να επιμένουν. Η κόρη αυτού του θείου, πηγαίνει στην εκκλησία του Αγίου Francois Xavier για να μιλήσει στους ιερείς για εκείνα που είδε να συμβαίνουν στο σπίτι της. Εκεί θα μιλήσει στον πατέρα Bishop, ο οποίος, συνοδευόμενος από το πατέρα Bowdern πηγαίνουν στο σπίτι να συναντήσουν τους δυστυχείς γονείς. Μόλις το παιδί τους βλέπει αρχίζει να κινείται προς όλες τις κατευθύνσεις, βρίζει και δείχνει να αηδιάζει στην όψη και μόνο των ιερέων αλλά και κάθε θρησκευτικού συμβόλου που φέρουν πάνω τους.

Πηγή:http://fanis-fns-95.pblogs.gr

Νομίζω ότι την έχω ξαναδιαβάσει. Θα βάλω 17.

στην προηγούμενη 18,5 και σε αυτή 18(ερώτηση:το παιδί θεραπεύτηκε?)

soulitsa@xd έγραψε:(ερώτηση:το παιδί θεραπεύτηκε?)

A, δεν ξερω! Δεν ελεγε...

Η ΦΟΒΕΡΟΤΕΡΗ ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΕΦΙΑΛΤΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑΣ(Μπουχαχαχαχα! )


Ο Richard έφτασε μπροστά στο παλιό σπίτι. Περίεργο. Δεν ήξερε ότι
ζούσαν άνθρωποι εκεί μέσα. Κάθε φορά που δούλευε delivery τύχαινε να
περνάει από εκείνη τη γειτονιά τουλάχιστον τρεις με τέσσερις φορές αλλά
ποτέ δεν είχε δει ένα φως πίσω από τα θαμπά παράθυρα. Και όμως, σύμφωνα
με το τηλεφώνημα, το σπίτι κατοικούνταν και οι ένοικοι ήταν πεινασμένοι
για πίτσα με πεπερόνι. O Richard κατέβηκε από το παπί, προσπέρασε την
πεσμένη καγκελόπορτα και κινήθηκε προς την εξώπορτα προσέχοντας τα
βήματά του- ο κήπος ήταν απεριποίητος, γεμάτος σπασμένα μπουκάλια και
τσουκνίδες. Έφτασε μπροστά στην βαριά σιδερένια πόρτα και χτύπησε το
κουδούνι. «Άντε να τελειώνουμε» σκέφτηκε. «Ελπίζω να μου αφήσουν καλό
φιλοδώρημα».Η πόρτα άνοιξε τρίζοντας.


Ο Richard περίμενε να δει κάποιον να περιμένει πίσω της αλλά δεν
ήταν κανείς. «Ίσως ο ιδοκτήτης να είναι ηλικιωμένος» σκέφτηκε, και
μπήκε δειλά στο σκοτεινό χολ. «Είναι κανείς εδώ;», φώναξε.
«Εδώ…εδώ…δώ…ώ» άκουσε την ίδια του την
ηχώ να απαντάει. Εκνευρισμένος ο Richard συνέχισε να προχωράει στον
διάδρομο. «Λες να είναι καμία φάρσα;». Η σκέψη πέρασε από το μυαλό του
σχεδόν ανεπαίσθητα αλλά ο Richard την συγκράτησε. «Αν είναι άλλο ένα
αστειάκι από τα κωλόπαιδα των Anderson θα τα πάρει ο διάολος», ψιθύρισε
στον εαυτό του, με τα δόντια σφιγμένα από οργή. Ξαφνικά, του ήρθε στην
μύτη μια γνώριμη μυρωδιά, από τότε που βοηθούσε τον πατέρα του στο
χτήμα τους. Θειάφι.


Τότε ήταν που παρατήρησε πως στους τοίχους υπήρχαν πεντάλφες!
Ζωγραφισμένες με αίμα! Πισωπάτησε έντρομος, παραπάτησε και έπεσε. Η
πίτσα προσέκρουσε στο πάτωμα και διαλύθηκε, σαν ένα γκροτέσκο παζλ. Ο
Richard σηκώθηκε και, ζαλισμένος, αναζήτησε την έξοδο πίσω του. Τότε η
πόρτα έκλεισε! Και δεν άνοιγε! Και μετά εμφανίστηκε ένα ζόμπι που
κάνοντας «μμμμμ» πλησίασε αργά για να του φάει τον εγκέφαλο. « Γουα δε
φάααααακ» ούρλιαξε ο Richard και έτρεξε προς μια από τις πόρτες που
έχασκαν μισάνοιχτες στο διάδρομο. Μπήκε σε ένα δωμάτιο και του
επιτέθηκαν νυχτερίδες!Ούρλιαξε και άρχισε να κουνάει τα χέρια του σαν
έλικες για να τις απομακρύνει! «Μμμμμ» ακουγόταν το πεινασμένο ζόμπι.
Βγήκε στα τυφλά από το δωμάτιο και μπήκε στην απέναντι
πόρτα…όπου του επιτέθηκε ένας βρικόλακας! Ο Richard ένιωσε να
λιποθυμάει αλλά πρόλαβε να βγει στο διάδρομο-ο βρικόλακας δεν τον
ακολούθησε γιατί η πίτσα είχε πολύ σκόρδο- οι πελάτες είχαν κάνει
πολλές φορές παράπονα στον Jose, το Μεξικάνο μάγειρα. Ο Richard ανέβηκε
τρέχοντας τα σκαλιά που οδηγούσαν στον πρώτο όροφο του σπιτιού. Όταν
έφτασε στην κορυφή της σκάλας, είδε στα αριστερά του την πηγή της
μυρωδιάς θειαφιού: Ήταν ένας δαίμονας! Που έτρωγε ένα ανθρώπινο κεφάλι!
Ο Richard έτρεξε προς τα δεξιά, σε έναν άλλον διάδρομο γεμάτο πόρτες.
Άνοιξε μία στην τύχη και είδε να του ορμάει ένα σκυλί…με τρία
κεφάλια! Έκλεισε την πόρτα με όση δύναμη είχε και άνοιξε τη διπλανή
της…όπου μια σαπισμένη μούμια είχε σηκωθεί από την σαρκοφάγο
όπου κειτόταν. «Αααααργκχ!» είπε ο Richard,που ένιωθε το έμφραγμα να
πλησιάζει και αναζήτησε καταφύγιο στο απέναντι δωμάτιο…όπου
πρόλαβε να δει έναν άνθρωπο που μεταμορφωνόταν σε λυκάνθρωπο! Η διπλανή
πόρτα έγραφε WC , και ο Richard χωρίς να το σκεφτεί την
άνοιξε…και είδε τη μπανιέρα γεμάτη αίμα…και μέσα
στο αίμα πιράνχας…αλλά ήταν ζόμπι-πιράνχας….και
πάνω στη λεκάνη καθόταν το τέρας του Φρανκενστάιν με ένα μπαλντά και
διαμέλιζε ένα πτώμα, και μόλις είδε τον Richard άρχισε να ουρλιάζει και
όρμησε κατά πάνω του. «Μάνααααα» φώναξε ασυναίσθητα ο Richard, καθώς
έριξε όλο το βάρος του στην πόρτα και την κλείδωσε με το κλειδί που
υπήρχε πάνω στην κλειδωνιά. Πίσω του, το φάντασμα ενός πεθαμένου
κοριτσιού έσερνε τις αλυσίδες και του έλεγε «έλα μαζί
μουυυυυυ».Τρελαμένος από τον φόβο πήρε φόρα και πήδηξε έξω από το
παράθυρο, στο τέλος του διαδρόμου, πριν προλάβει να τον πιάσει ένα
τέρας που αντί για χέρια είχε μπαγκέτες και πάνω τους οι μπαγκέτες
είχαν ξυραφάκια.


Έσκασε στον κήπο με έναν βουβό ήχο. «Γδθουμπ», ακούστηκε. Για
μερικά δευτερόλεπτα δεν ήξερε καν αν ήταν ζωντανός. Επιστρατεύοντας
όλες του τις δυνάμεις σηκώθηκε όρθιος: Δεν είχε σπάσει τίποτα. « Πρέπει
να φτάσω στο παπί μου» σκέφτηκε. Άρχισε να τρέχει , καθώς η πόρτα πίσω
του σπιτιού άνοιξε και τα ζόμπι-τέρατα-δαίμονες-
φρανκενστάιν-βαμπίρ-κέρβεροι-πιράνχας (γιατί ήταν ιπτάμενα) ξεχύθηκαν
στο κατόπι του. Ανέβηκε στο παπί του και γύρισε το κλειδί. Το παπί πήρε
μπροστά και ευτυχισμένος, ο Richard σήκωσε το μεσαίο δάχτυλο προς την
εφιαλτική ορδή που είχε σταματήσει να τον ακολουθεί. Και τότε τον
χτύπησε μια νταλίκα, και τον σκότωσε ακαριαία. Και την νταλίκα δεν την
οδηγούσε ΚΑΝΕΙΣ!

http://www.phorum.gr/viewtopic.php?f=13&t=72772

Χμμμ...Θα βαλω 18.8

και εγω βαζω 19

Εγώ 18.

19,5

Θα τις βαθμολογησω όλες!!!



Μμμμ Θα πω 18. Γιατι παιζει με το υπερφυσικο και με την πραγματικοτητα.
Α, και εγω δεν την ηξερα....

soulitsa@xd έγραψε:Ήταν μια φορά 3 φίλοι που πέρασαν μεσάνυχτα έξω από το νεκροταφείο…

Σπόιλερ:

σ'αυτην βαζω 19

Alice-Bella έγραψε:
Το Αντικείμενο

Σπόιλερ:

Πηγή:Female Vampires

αυτη περνει ενα αξιοπρεπεστατο 17αρακι

Tina Cullen έγραψε:

Σπόιλερ:

Πηγή:http://fanis-fns-95.pblogs.gr

ενα 13 και πολύ του ειναι!!
ενταξει απο ενα σημειο και μετα παραεγινε ψευτικη

soulitsa@xd έγραψε:Η ΦΟΒΕΡΟΤΕΡΗ ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΚΑΙ ΕΦΙΑΛΤΙΚΗΣ ΑΝΑΤΡΙΧΙΛΑΣ(Μπουχαχαχαχα! )

Σπόιλερ:

http://www.phorum.gr/viewtopic.php?f=13&t=72772

Μια γυναίκα είχε δυο γιούς έναν δεκαπεντάχρονο και ένα δεκαεννιαχρονο. Για τον 15χρονο ακούγονταν φήμες πως έπαιρνε ναρκωτικά και ήταν εξαρτημένος αλλά η μητέρα του που του είχε εμπιστοσύνη απέρριπτε τις φήμες. Ο 19χρονος γιος ήταν και αυτός εξατημένος στα ναρκωτικά αλλά κατάφερε να απεξαρτηθεί με την βοήθεια ιδρύματος κρυφά από την οικογένεια του. Έτσι προσπάθησε να σώσει και τον αδερφό του που σε λίγο καιρό θα τον έβρισκε ο θάνατος με τον ένα και τον άλλο τρόπο αλλά δεν τα κατάφερε..Κάποιοι φίλοι του του ειπαν πως υπάρχει μόνο ένας σίγουρος τρόπος: να συνεργαστεί με τον σατανά. Του μίλησαν για μα τελετή που σίγουρα θα πετύχαινα αλλά αυτός έπρεπε να δώσει τη ζωή την δική του ή ενός δικό του πρόσωπου..Αυτός επέλεξε το δεύτερο χωρίς να σκεφτεί ποιο συγκεκριμένο πρόσωπο θα πάρει αφού ο σατανάς θα αποφάσιζε...Έκανε την τελετή και κατάφερε να σώσει τον αδερφό του..

Σήμερα τα δυο παιδιά ζουνε ευτυχισμένα και απεξαρτημένα και έχουν οικογένεια...ο 15χρονος τότε γιος ποτέ του δεν συγχώρησε την μητέρα του που αυτοκτόνησε...

Η ιστορία είναι 100% αληθινή έπειτα από μαρτυρία του τότε 19χρονου αλλά ο ίδιος δεν δήλωσε ποτέ ονόματα...

Νομίζω ένα 16 είναι καλό.

19,5
Μου αρεσε....