Your Diary!

^Όχι δεν είναι ότι μου αλλάζουν το χαρακτήρα.
Απλά με τους άλλους βγάζω πιο πολύ την τρέλα που έχω μέσα μου.

Και αυτοι ειναι οι φιλοι που δείχνεις τον πραγματικό σου εαυτο και δεν κρυβεις απόλυτος τιποτα

Δεν μετανιώνω για την απόφαση που πήρα. Γιατί κάτι μέσα μου μου λέει πως αυτό είναι το σωστό. Βαθιά μέσα μου το ξέρω. Δεν ήταν αυτό που ζητούσα. Μπορεί να αργήσω, μπορεί να δυσκολευτώ, αλλά ξέρω ότι κάποια στιγμή θα το βρω. Το ξέρω.

"We accept the love we think we deserve".
Ε λοιπόν, αυτό εγώ νομίζω πως ισχύει. Και κάποια στιγμή θα το βρω. Γιατί αν πιστεψεις κάτι βαθιά μέσα σου, τότε μπορεί να συμβεί.
Ίσως να με έχει πιάσει μια φάση υπερβολικής αισιοδοξίας, και να πρέπει να πατήσω γερά στη γη, να γίνω πιο ρεαλίστρια. Αλλά εγώ δεν θέλω να πάψω να ελπίζω.

Δεν έχω μετανιώσει για τίποτα. Πριν ένα χρόνο θα έλεγα πως ναι, μετάνιωσα για τις καταστάσεις που με πλήγωσαν. Ότι δεν θα ήθελα να είχα συμβεί. Αλλά όχι πια. Εσύ. Δεν το περίμενα ότι θα το έλεγα μετά από έναν ολόκληρο χρόνο, αλλά χαίρομαι πολύ που σε γνώρισα. Μπορεί να με πλήγωσες, αλλά ρε φίλε, έμαθα. ΕΜΑΘΑ. Έμαθα από τα λάθη μου. Αλλά το πιο σημαντικό, έμαθα πως είναι να αγαπάς. Κι ας είχε άσχημη κατάληξη, δεν με νοιάζει πλέον. Τώρα πια ξέρω τι να αναζητήσω. Έχω κάπου να πατήσω, ένα μέτρο σύγκρισης, για να καταλάβω αν κάτι το θέλω πραγματικά.
Τώρα που έχουν φύγει τα αισθήματα μου εντελώς, εδώ και μήνες, βλέπω τα πράγματα πιο καθαρά. Κάθε εμπειρία, κάθε συνάντηση αποτελεί ένα πολύ σημαντικό μάθημα. Απ'όλες τις αναμνήσεις πρέπει να κρατάμε μόνο τα καλά στο τέλος. Και να αποβάλουμε την κακία από μέσα μας, γιατί το μόνο που κάνει είναι να μας κατατρώει.
Είμαι ευγνώμων, λοιπόν. Πολύ ευγνώμων για όλα.

“... it’s a blessed thing to love and feel loved in return.”
That is what we all seek. And, eventually, we will find it.

Man that was deep...

Και όταν εγκαταλείπεις ένα άτομο, όχι επειδή φταίει αυτό, αλλά εσύ. Επειδή εσύ δεν έχεις να του προσφέρεις κάτι, τότε τι κάνεις; Πως να το αντέξει αυτό η συνείδηση σου;
'Cause sometimes I hate myself for that.

Πολλα ωραια ανεβαζεις εσυ! Εχουν νόημα

Σου χω πει οτι τρεχω και δεν προλαβαινω. Γιατι με πρηζεις; Γιατι με θες αποκλειστικη σου; Με θεωρεις δεδομενη και τωρα μπαινεις και κανεις και παραπονα απο πανω οτι δεν σου μιλαω;

Αχχ νομιζα οτι πηγενε γα μενα αυτο και λεω και εγω το εκανα..

Μισο, μισο, τι εγινε;^

Οταν το διαβασα νομιζα οτι ημασταν στο Free Time και οτι το ελεγες σε μενα... Γιαυτο αναρωτιομουνα τι εκανα...

ααα οχι, εδω μπαινουμε και γραφουμε πραγματα που μας απασχολουν. πραγματα ψυχολογικα και μη που θα γραφαμε στο ημερολογιο μας πχ.

Ναι ναι το ξέρω εγώ μπερδευτικα!!

19 μερες και ειμαι ελευθερη!!!!

Απο την μια θελω να πω... καλα εκανα και εφυγα. Εκανα το καλυτερο που θα μπορουσα να ειχα κανει. Αλλα απο την αλλη γινονται τετοιες καταστασεις και νιωθω ξενη. Γιατι εχοντας βαλει τον εαυτο μου σε αποσταση, νιωθω εγω η ιδια ξενη. Νιωθω πως δεν εχω καν δικαιωμα να εκφερω αποψη απο την στιγμη που δεν ζω σε αυτο το περιβαλλον. Δεν μπορω να ξερω τι ειναι καλο και τι οχι. Ειναι διαφορετικο το ακους και ενημερωνεσαι απο το να το ζεις. Και για πρωτη φορα εδω και πανω απο ενα χρονο νιωθω οτι εγκατελειψα την χωρα μου. Οχι ομως οτι αν τωρα βρισκομουν στην Ελλαδα θα εκανα εγω ή η ψηφος μου καποια διαφορα. Απλα... δεν ξερω... ειναι ενα συναισθημα.

Επιτελους τελειωσαν οι πανελληνιες και βγηκαν τα αποτελεσμα και ειμαι ηρεμη. Τωρα μενουν μονο οι βασεις και κατα 90% ειμαι μεσα. Ελπιζω να πανε ολα καλα και να μην γινει τιποτα και να βρεθω εκτως πανεπιστιμιου.

Μαρινα τι εγινε και σε εκανε να νοιωθεις ετσι?

το δημοψηφισμα καλε

Αααα να ξεραμε και τα μετρα καλα θα ηταν!! Εγω δεν ψηφιζω αλλα δεν ξερω αν ειναι καλο ή κακο

ψηφιζεις. γιατι κλεινεις τα 18 φετος μεσα στο 2015. ετσι δεν ειναι;

Ναι το ειδα σημερα!! Ναι Μαρινα

Μα γιατι πρεπει ολοι να σχολιάζουν τα παντα? γιατι δηλαδη δεν μπορουν να αφησουν δυο ανθρωπους γαϊδούρα να κανουν οτι θελουν. Τι τους νοιαζει δηλαδη που την έπεσε σε κάποιες κοπέλες πριν απο αυτην?? να εχει αλλαξει ο ανθρωπος αποκλείεται? ή πραγματικα να του αρεσει αυτη? και πρεπει να το σχολιάζεται?

ο χρονος κυλάει. και κυλαει ασταματητα. ειναι ροδα που γυριζει. υπαρχουν σκαμπανεβασματα αλλα δεν σταματα ποτε. και δεν υπαρχει και νταινερυς ταργκαρυεν να τον σπασει.

Δεν τους αντεχω αλλο!!!! Γιατι δεν μπορουν απλα να αφησουν ήσυχες την υπόθεση?? τι τους ενοχλήσει που ο αλλος ειναι "πεφτουλας"? αν εμενα μου αρεσει ετσι δηλαδη τι?? πρεπει να το σχολιάσουν?

And I find myself thinking about it every fucking day. Why can't it just slip away? Because this can't be good. Thinking about someone that is far away. And who knows when I will get to see him again. And even if I see him soon, how much time time will pass by 'til we meet again? There is no solution to it. Just forget about it. For your own good.

Can't figure out why people are mean!! I don't understand why this keeps happening!! I like him so what? And I think you do too! He is hot and his. Personality is great! It's just that simple!!

Ειναι καποια μικρα πραγματα που με ενοχλουν. Και πολλες φορες δεν ξερω γιατι. Και αλλοι μου λενε οτι δεν θα επρεπε να με ενοχλουν, ειναι μικροπραγματα. But i just... cant help it.

Μα γιατι πρεπει να εμπλεκεται μεσα σε οκά που αφορούν την ζωη μου??? δεν εχεις δικη σου?? και ειδικα αυτον!! Σαν να προσπαθεις να τον στρέψεις έναντιον μου!!!

ολα θα γινουν απλα πρεπει να μπω σε ενα προγραμμα. και για 2-3 βδομαδες ημουν καπως αλλου οποτε τωρα ειναι καπως δυσκολο. πρεπει να ξυπνησω. να βγω απο την φουσκαλα μου.