Έκδοση Βιβλίου-Θέλω Γνώμεςςς...

Σαφώς να είναι καλογραμμένο και να τηρούνται άρτια οι ισορροπίες μεταξύ πλοκής και αφήγησης.

Το πόσο μεγάλο είναι σε έκταση δεν έχει και τόση σημασία, αλλά νομίζω 500-700 σελίδες είναι ένα επιτρεπτό όριο.

Να έχει δυναμικούς χαρακτήρες.

Το περιεχόμενο καλό θα ήταν να είναι κάτι πρωτότυπο, κάτι διαφορετικό από όσα έχουμε διαβάσει μέχρι τώρα. Είχα διαβάσει που μια συγγραφέας είχε πει ότι ''δεν υπάρχει παρθενογέννεση'' Σαφώς και δεν υπάρχει, αλλά αυτό δεν μας εμποδίζει να φτιάχνουμε
αυτό που θα μας ξεχωρίσει από το συρφετό, έτσι; ;)

Προσωπικά, θα με απωθούσε να διαβάσω κάτι με πάρα πολλές λεπτομέρειες ή με στερεοτυπικό τέλος (ναι, αυτό που κάλλιστα μπορείς να το μαντέψεις από την αρχή του βιβλίου) Ακόμα, για τους γυναικείους χαρακτήρες, μου την δίνει πλέον αυτή η δεσποσύνη σε κίνδυνο που συνεχώς θέλει σώσιμο. Μια δυναμική ηρωίδα δεν θα έβλαπτε, έτσι, για αλλαγή.

Δεν έχω τόσο θέμα με την τιμή, αρκεί να πιάσουν τόπο τα λεφτά μου (αν καταλαβαίνετε τι εννοώ) Νομίζω όμως ότι ένα βιβλίο από 15-18 ευρώ είναι μια χαρά σαν τιμή.

Όσο για τις εκδόσεις, δεν χρειάζεται η γραμματοσειρά να είναι τεράστια, γιατί αυτό θα είναι επιζήμιο και για εσένα και για τους αναγνώστες. Όσο αυξάνεται το μέγεθος των γραμμάτων (συν το εξώφυλλο, συν η προώθηση του βιβλίου κλπ.) τόσο μεγαλύτερο και το κόστος. Στο λέω απλώς για να το έχεις υπόψη σου ;)

Και μην σε νοιάζει το νεαρό της ηλικίας σου. Εσύ τελείωσε με το καλό τις ιστορίες σου και όταν κρίνεις ότι είσαι αρκετά ώριμη, τότε κάνεις το μεγάλο αυτό ''λογοτεχνικό βήμα'' ;)

Η δική μου εμπειρία λέει να μην ρωτάς τι χρειάζεται να γράψεις αλλά να πλάσεις μόνη σου την ιστορία σου. Αν γράψεις από την καρδιά σου το αποτέλεσμα θα είναι μοναδικό θα το δεις. Γράψε και διαμόρφωσε την ιστορία μόνη σου!!!!!!!

Πολύ σωστό αυτό που λες

Έχω κάνει ακριβώς το ίδιο και εκτός του ότι δυσκολεύτηκα απίστευτα να γράψω μόλις το τελείωσα το πέταξα στα σκουπίδια

Εντάξει, δεν λέω να ακολουθείς κατά γράμμα ό, τι σου λένε οι άλλοι, αλλά μιας και ζήτησε την συμβουλή μας, να μην της την δώσουμε; Δεν λέω ''Α, σου είπα αυτό, άρα είναι το σωστό'' απλά την γνώμη μου είπα για να την βοηθήσω να έχει όσο το δυνατόν καλύτερο αποτέλεσμα για εκείνην ;)

Draculaura έγραψε: ''δεν υπάρχει παρθενογέννεση''
Προσωπικά, θα με απωθούσε να διαβάσω κάτι με πάρα πολλές λεπτομέρειες

Ακόμα, για τους γυναικείους χαρακτήρες, μου την δίνει πλέον αυτή η δεσποσύνη σε κίνδυνο που συνεχώς θέλει σώσιμο. Μια δυναμική ηρωίδα δεν θα έβλαπτε, έτσι, για αλλαγή.

Μπορείς να γίνεις λίγο πιο σαφής στα παραπάνω κομμάτια?

Εγώ πιστεύω ότι δεν πρέπει να γράφεις με περιορισμούς. Έτσι κι αλλιώς πάντα θα γίνουν διορθώσεις.

Αλλά αφού ζητάς τη γνώμη μας, εγώ θα σου πω ότι προτιμώ το βιβλία που εξηγούν την ανθρώπινη ψυχοσυνθεση, που "σκιαγραφούν" την προσωπικότητα των χαρακτήρων, καθώς και ο ρεαλισμός στη λογοτεχνία.

Αν είναι ρομάντζο, όσο κλισέ κ αν ακούγεται αυτό δεν υπάρχει τίποτα πιο ενδιαφέρον από τον απραγματοποίητο έρωτα. Έχει γίνει πολλές φορές, αλλά τα εμπόδια είναι πάντα διαφορετικά.

Αν είναι αστυνομικό, φρόντισε ο "ένοχος" να είναι κάποιος που δεν περιμένει κανείς, που θα αφήσει τον αναγνώστη με το στόμα ανοιχτό.

Επίσης, προσπάθησε να αποφύγεις τις πολύ μεγάλες προτάσεις. Όσο για τη γραμματοσειρά, καλύτερα να είναι σχετικά μικρή, αλλά ευανάγνωστη. Τα μεγάλα γράμματα κουράζουν.

Τέλος, θα συμφωνήσω στο ότι δε μας χρειάζεται πια όλο το "damsell in distress". Τα καλύτερα μυθιστορήματα βασίζονται σε ηρωίδες/ήρωες με δυναμικούς χαρακτήρες.

Αυτά....

Όταν λέτε ''Δυναμικούς Χαρακτήρες''?

Να μην είναι αξιολύπητοι, να μη βασίζονται σε άλλους, να έχουν πηγμή σα χαρακτήρες... να μη γίνοντα εύκολα υποχείρια...

Αχά!

Λοιπόν, παρακάτω θα βρείτε δύο πιθανά σενάρια που έχω στο μυαλό μου και ζητώ την γνώμη σας, ρώτησα και την Μαρίνα, βέβαια αλλά μια πιο γενική άποψη είναι ακόμη πιο ολοκληρωμένη.

(Χρησιμοποιώ τους ''δικους'' μας χαρακτήρες για να γίνουν πιο κατανοητά τα πρόσωπα).


1ο σενάριο: (Dancing In The Rain) Η Μπ. είναι ασχολείται με τον χορό, συγκεκριμένα το μπαλέτο και έχει τελειώσει μόλις το λύκειο. Ζει με την μητέρα της ρενέ και τον εν λόγω πατριό της, μέχρι που αποφασίζουν να επιστρέψουν στην παλιά γειτονιά τους, εκεί όπου έμενε και ο Τσάρλι πριν εγκαταλείψει το σπίτι και εξαφανιστεί. Η Μπέλα είχε αντιμετωπίσει προβλήματα παλαιότερα καθώς είχε υποστεί ψυχολογικά τραύματα και μέσω θεραπείας και φαρμάκων προσπάθησε να το ξεπεράσει. Μετά από 7 χρόνια, επιστρέφει πίσω εκεί που η ζωή της ήταν ένας εφιάλτης παρά την προσπάθεια της να αποφύγει την μετακόμιση. Με τον καιρό, αναμνήσεις ξεσκονίζονται, γεγονότα και πρόσωπα επιστρέφουν και η Μπέλα επιστρέφει στον εφιάλτη της. Ο βιασμός και οι ξυλοδαρμοί, οι μέρες κλεισμένη στο υπόγειο, ο ''κρυφός'' της έρωτας, η κολλητή της που έχει μεταλλαχθεί στην χειρότερη εχθρό της και οι γείτονες που την κοιτάνε με καχυποψία γιατί ξέρουν κάτι που δεν ξέρει αυτή, την φέρνουν ένα βήμα στην προσωπική της τρέλα.

2ο σενάριο: (Αντικείμενο Πόθου) Η Μπ. είναι μια συντηριτική και απλή κοπέλα που όμως βρίσκεται μέσα στην ''κλίκα'' των ελίτ κοριτσιών του σχολείου. Ένα αναπάντεχο στοίχημα θα την βάλει στο τρυπάκι της ''Lucky Night Stand''. Μια διοργάνωση όπου σύμφωνα με τον κλήρο, καλείσε να κάνεις σεξ με ένα άτομο που δεν γνωρίζεις. Η Μπέλα κρύβωντας καλά το μυστικό της αλλά υποχρεωμένη να κάνει το μεγάλο βήμα γνωρίζει έναν κόσμο διαφορετικό από εκείνον της παιδικής της αθοώτητας. Τίποτα στην ζωή δεν είναι τυχαίο. Εθίζεται, αποπλανάτε, ξεσαλώνει και μπαίνει σε ένα λούκι που δεν υπάρχει γυρισμός. Οι άγγελοι όμως βρίσκονται δίπλα σου. Το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να να ανοίξεις την καρδιά σου και να δεις την ουσία. Τότε θα λυτρωθείς.

στο πρώτο σενάριο απο ποιον έχει υποστεί βιασμό κ.λ.π.;

Μου αρέσει περισσότερο η πρώτη ιστορία. Είναι πιο δραματική, έχει νόημα και ξεφεύγει κάπως από αυτό το ''εφηβικό'' Θα ήθελα πάρα πολύ να δω πως θα αναπτύξεις το όλο θέμα :in love: :bravo:

Επειδή ζήτησες διευκρινήσεις σε ορισμένα σημεία της δημοσίευσή μου, here you go!
''δεν υπάρχει παρθενογέννεση''-Δεν δημιουργείται κάτι εκ του μηδενός. Όλοι από κάπου έχουμε πάρει επιρροές, έχουμε δει ή έχουμε διαβάσει κάτι που μας άρεσε. Και αυτό δεν είναι κακό. Η αντιγραφή είναι αυτή που δείχνει συνήθως έλλειψη πρωτοτυπίας (το τονίζω αυτό)

Προσωπικά, θα με απωθούσε να διαβάσω κάτι με πάρα πολλές λεπτομέρειες-
Είναι κάποιοι συγγραφείς (θα πάρω για παράδειγμα την Τζέιν Ώστεν, μιας και είναι από τις αγαπημένες μου συγγραφείς) Αν απομονώσεις μόνο το κομμάτι που αφορά καθαρά την πλοκή, τα βιβλία της θα έμενα στο μισό (!) Μπορεί να περιγράφει το Γιόρκσαιρ, π.χ, σε 3 σελίδες (!) χωρίς καθόλου διάλογο. Εκτός του ότι είναι επιβράδυνση για την πλοκή, ο αναγνώστης κουράζεται από αυτή την περιγραφή του τοπίου μέχρι εσχάτων -.-

Ακόμα, για τους γυναικείους χαρακτήρες, μου την δίνει πλέον αυτή η δεσποσύνη σε κίνδυνο που συνεχώς θέλει σώσιμο. Μια δυναμική ηρωίδα δεν θα έβλαπτε, έτσι, για αλλαγή-
Ό, τι είπε περίπου η Savewaterdrinkblood: χαρακτήρες που παίρνουν την ζωή τους και τις καταστάσεις στα χέρια τους, χωρίς να χρειάζονται συνεχώς βοήθεια, χωρίς να λυπούνται συνεχώς τον εαυτό τους και την ''χτυπημένη'' τους την μοίρα (με άλλα λόγια: όχι μεμψιμοιρία και μιζέρια, όχι θεωρία μόνο αλλά πράξη)

Και τα δύο είναι πολύ ωραία αλλά το 2ο είναι περισσότερο του γούστου μου. Αν θες τη δική μου γνώμη συμφωνώ με τις παραπάνω. Πρέπει να σκεφτείς μόνη σου την πλοκή γιατί έτσι θα σου είναι πιο εύκολο το γράψιμο. Συμφωνώ ότι έχω βαρεθεί και γω κάπως τα αθώα κοριτσάκια που θέλουν προστασία (π.χ λυκόφως , Vampire Diaries). Δεν ξέρω αν βγαίνω εκτός τόπικ αλλά στο λυκόφως ας πούμε είναι 21 αιώνας και η Μπέλλα είναι 17 και δεν έχει καμία σχέση με την τηλεόραση και το ίντερνετ? Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αφού από ότι κατάλαβα θες να γράψεις για το σήμερα να σκεφτείς αυτές τις λεπτομέρειες. Επίσης εμένα με κουράζουν οι πολλές λεπτομέρειες. Π.χ Το τραπέζι είναι σκούρο καφέ από καρυδιά με οβάλ σχήματα και απείχε ένα μόλις μέτρο και μπλα μπλα μπλα..... Η περιγραφή είναι κάτι το απαραίτητο στο βιβλίο αλλά όχι και έτσι. Επιπλέον εγώ έχω κουραστεί από τους τέλειους χαρακτήρες π.χ κανένας χαρακτήρας δεν είναι τέλειος όμως κατά ένα παράξενο τρόπο σε πολλά βιβλία φαίνονται έτσι και θες πολύ ψάξιμο για να καταλάβεις να μείον κάποιου χαρακτήρα....Όσο για την ηλικία δεν πιστεύω ότι πρέπει να σε απασχολεί τόσο ειδικά με όλα αυτά που έχεις πει Αυτά... Ελπίζω να βοήθησα!

Ευχαριστώ για τις διευκρινήσεις και την γνώμη σας, Draculaura & teamedward96.

Το κακό με την όλη υπόθεση είναι, πως πέρνοντας υπόψιν μας το 1ο σενάριο είναι σχεδόν αδύνατο να παρουσιαστεί μια κοπέλα δυναμική, με αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση ικανή να σταθεί στα πόδια της. Οι καταστάσεις και ο ψυχολογικός κατακλυσμός που υπέστει την καθιστούν αδύναμη, τουλάχιστον μέχρι ένα σημείο πριν αρχίζει να λύνει η όλη κατάσταση και ο ''γρίφος''.

VampireArwen έγραψε:στο πρώτο σενάριο απο ποιον έχει υποστεί βιασμό κ.λ.π.;

αυτό είναι κάτι που θα απασχολήσει τον αναγνώστη και θα περιπλέκει ακόμη περισσότερο τα πράγματα.

Έχεις δίκιο σε αυτό που λες, αλλά θα ήταν ωραίο να δείχνεις πως ήταν στην αρχή και πως ''εξελίχθηκε'' στην πορεία. Στο χέρι της είναι, στο κάτω-κάτω, αν θα βγει δυνατή από αυτή την δοκιμασία ή όχι, σωστά;

Σωστά.. Όταν λες να δείχνω? Σίγουρα, καθώς εξελίσσεται η πλοκή σε ορισμένα σημεία θα δείχνει τόσο την ευαισθησία της όσο και την δυνατή πλευρά της. Ο αναγνώστης δεν πρέπει να γνωρίζει πολλά. Γιατί, στην πραγματικότητα ούτε η ίδια η ηρωίδα γνωρίζει καλά τον εαυτό της.

Ένα άλλο ερώτημα, καθώς συζητάμε είναι πως θα σου/σας φαινόταν μια έκδοση σε
e-book. Θέλω να πω, θα ήταν κάτι οικονομικό/ εύκολο στην προμήθεια/ καλύτερο ή κάτι δύσκολο στη ανάγνωση και όχι τόσο ''original'' όπως ένα βιβλίο?

Ααα! Σε αυτή την περίπτωση, προτείνω η αφήγηση να είναι τριτοπρόσωπη, με σταθερή εστίαση στην ηρωίδα. Έτσι, θα κρατάς τους αναγνώστες σε αγωνία, χωρίς να χρειάζεται απαραίτητα να αποκαλύπτεις πολλά ;) (όταν είπα ''δείχνεις'' νόμιζα ότι η αφήγηση θα ήταν πρωτοπρόσωπη, γι' αυτό το είπα)

Εμένα δεν με πειράζει, προσωπικά, αλλά πιστεύω ότι καλύτερα θα ήταν να το εκδόσεις κανονικά πρώτα (και αν θες μετά το ανεβάζεις και στο internet ;) )

Η αφήγηση θα είναι από την πλευρά της κοπέλας. Είναι κάτι διαφορετικό να βλέπεις τα πράγματα μέσα από το ''θύμα''.

Επειδή σκέφτομαι να βγει και κανονικά αλλά και ηλεκτρονικά ώστε να μην υπάρχει η ταλαιπωρία με το ταχυδρομείο, κούριελ ή όπως αλλιώς το στέλνουν..

Αυτό εννοούσα όταν έλεγα ''πρωτοπρόσωπη αφήγηση'' Ότι η ίδια η κοπέλα αφηγείται τα γεγονότα Διαφορετικό θα ήταν αν το βλέπουμε από την μεριά του θύτη! Από την μεριά της κοπέλας είναι, φυσικά, το αναμενόμενο Όποια και αν είναι η αφήγηση, πιστεύω ότι θα είναι ωραίο το αποτέλεσμα γιατί είναι ωραία η ιστορία σου

Όπως θες εσύ, καλή μου. Ό, τι νομίζεις εσύ ότι είναι καλύτερο ;)

Κανονικό βιβλίο ρε συ....Μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το κανονικό βιβλίο. για μένα τουλάχιστον. Όσο για τις ιστορίες μου άρεσε ποιο πολύ το δεύτερο. Στο πρώτο ιδικά αν έχει υποστεί ψυχολόγο φάρμακα και λοιπά το πολύ πολύ όταν επιστρέψει να γίνει σίριαλ κίλερ λολ

Η πρώτη ιστορία όμως για έναν συγγραφέα είναι πραγματική πρόκληση, αν θέλει να γράψει κάτι πραγματικά καλό. Το δεύτερο είναι και αυτό καλό, δεν λέω, αλλά πιο ανάλαφρο, πιο εφηβικό και κάτι που δεν βλέπουμε και για πρώτη φορά (χωρίς αυτό να είναι κακό, απλά αυτή την αίσθηση μου έδωσε η δεύτερη ιστορία)

Ναι, έτσι το σκέφτηκα κι εγώ..

Μόλις είδα και τις δύο περιλήψεις σκέφτηκα πως θα μου άρεσε η πρώτη...
Αλλά τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα η δεύτερη θα μου άρεσε καλύτερα..Δεν πολυδιαβάζω και τέτοιου είδους ιστορίες...(σαν την πρώτη)
Και να το εκδόσεις σαν κανονικό βιβλίο καλύτερα..Η αφήγηση να είναι τριτοπρόσωπη κατά προτίμηση και τα γράμματα να είναι μεσσάιου μεγέθους κατά τη γνώμη μου, ούτε μεγάλα ούτε μικρά..
Αυτά από μένα.... : :) :

Μήπως να συνδέσω και τα δύο?
Δεν νομίζετε πως θα έβγαινε ένα πιο ολοκληρωμένο αποτέλεσμα?

ΥΓ. Διευκυρινήστε Πρωτοπρόσωπη-Τριτοπρόσωπη αφήγηση, έχω κολλήσει εντελώςς..