Les Miserables (2012)

αγαπημένο μιούζικαλ, αλλά πολύ συγκίνηση ρε παιδάκι μου
θα ήθελα πολύ να το δω και στο θέατρο!

το ειδα προχθες. εριξα ενα κλαμα...

εχω ερωτευτει τα τραγουδια. λατρεψα ολους τους χαρακτηρες.
βασικα σχεδον ολους. εκτος απο τους χαρακτηρες της ελενα μποναμ καρτερ και του αλλου. αυτο το ζευγος τελος παντων.

μετα αφου την ειδα μπηκα tumblr κλασσικα για να reblogαρω. και βλεπω ποστ του στυλ "ρε παιδια, δεν ειναι ο javert ο κακος της ταινιας". και σοκαριστηκα γιατι δεν μπορω να φανταστω οτι καποιοι τον βλεπουν σαν κακο. αρκετοι δηλαδη για να θεωρησαν καποιοι οτι χρειαζεται να κανουν ποστ που ξεκαθαριζουν οτι ο javert ΔΕΝ ειναι ο κακος.

στην αρχη τον χιου τζακμαν δεν τον γνωρισα. τον γνωρισα οταν πρωτοεμφανιστηκε στο εργοστασιο με την φαντινε νομιζω. στον προλογο με μουσι και ξυρισμενο μαλλι εντελως διαφορετικος.
Και αυτη ηταν νομιζω μια απο τις σημαντικοτερες σκηνες του:

Ο Javert απλά ακολουθούσε τον νόμο κατα γράμμα και με αυτό τον τρόπο φάνηκε πολλές φορές απάνθρωπος, αλλά να σου πω ''χάρηκα'' που στο τέλος έκανε ότι έκανε, αλλά άφησε τον Valjean ήσυχο! Από εκεί και μόνο καταλαβαίνεις ότι δεν είναι κακός.

Καλέ όντως ο Χιου Τζακμαν είναι αγνώριστος! Και φανταστικός στον ρόλο του.Νομίζω πως αυτός ο άνθρωπος όσο πάει γίνεται και καλύτερος. Όπως το κρασί ένα πράγμα :Ρ Ειδικά από το cast είμαι πολύ εντυπωσιασμένη. 
Πωπω πόσο θέλω να το δω στο θέατρο

Βασικα το προβλημα του Javert με τον Valjean δεν ηταν το οτι εκλεψε ψωμι. Ήταν οτι προσπαθησε να γλυτωσει απο την αρχικη τιμωρια του και επειτα οταν εκτισε την ποινη του, παραβιασε παλι τον νομο βγαινοντας απο το προγραμμα της επιτηρησης των σκλαβων/κρατουμενων που εχουν "απελευθερωθει".

Μαλιστα καποια πραγματα που αξιζουν να σημειωθουν για τον Javert. Το λεει ο ιδιος ξεκαθαρα. Είχε γεννηθει σε φυλακη. Η μητερα του λογικα ηταν καμια πορνη. Κατι.

Σπόιλερ:

πλάκα κάνεις  δηλαδή αν δεν τον ανακάλυπταν δεν θα γινοταν οτι έγινε στο τέλος;;;

Πιστευω πως οχι. Τουλαχιστον ο ιδιος δεν ηθελε.

Έχω δει και την παλιά ταινία κι τούτη εδώ^(μιούζικαλ) κι το βιβλίο έχω διαβάσει, όντως ένα δάκρυ το ρίχνεις, αλλά ωραία, τρυφερή ιστορία.

τι ενα δακρυ ρε; εγω τουλαχιστον πλανταζω.

αλλα ειναι βαρια ταινια. δεν μπορεις να την δεις οποια ωρα και μερα θες. πρεπει να εισαι στο μουντ και προετοιμασμεν@ για κλαμα.

^Και την Softex από κοντά. 

και αυτο.