Stephenie Meyer

Φαντάσου !!! 3 παιδιά και μωρά μάλιστα και έγραψε αυτό το αριστούργημα!!!! Μπράβο και στην Στέφανη και σε εσένα Νάντια που μας έδωσες αυτά τα στοιχεία!!!

Vivaki-Alice Cullen έγραψε:Πριν από δύο χρόνια η Στέφανι Μέγιερ θύμωσε.
Σύμφωνα με ορισμένους, οι αντιδράσεις της έφτασαν στα όρια της παράνοιας, όταν είδε στο Ιντερνετ μία πρόγευση της συνέχειας του έπους των βρικολάκων που κατέκτησε τα κοριτσόπουλα
του πλανήτη, της περίφημης τετραλογίας της «Τwilight», πριν ακόμα κυκλοφορήσει στα βιβλιοπωλεία. Αποτέλεσμα; Η έκδοση του νέου της βιβλίου, πριν από λίγες μέρες, πραγματοποιήθηκε κάτω από δρακόντεια μέτρα ασφαλείας.

Oσοι δούλευαν για την έκδοση υποχρεώθηκαν να υπογράψουν ένα «πρωτόκολλο εμπάργκο», αντάξιο διαβαθμισμένων εγγράφων του Πενταγώνου. Τα άρθρα του πρωτοκόλλου προέβλεπαν τη συνεχή παρουσία σεκιούριτι που επέβλεπαν τα βιβλία στα διάφορα στάδια της παραγωγής, προέβλεπαν ακόμα την απαγόρευση κινητών τηλεφώνων, τον έλεγχο στις τσάντες, ακόμη και την ύπαρξη, στον εκδοτικό οίκο, ειδικής αίθουσας κλειδωμένης και ελεγχόμενης με κλειστό κύκλωμα ασφαλείας, για όποιον έπρεπε να διαβάσει το χειρόγραφο. Κι όμως, αυτή η 37χρονη συγγραφέας που γεννήθηκε στο Κονέκτικατ και μεγάλωσε στην Αριζόνα, έδινε μέχρι πρότινος μια εντελώς άλλη εικόνα του εαυτού της. Την εικόνα μιας νοικοκυράς, μητέρας τριών παιδιών, που ήξερε πολύ περισσότερα για πάνες και πιάτα παρά για συγγραφές μυθιστορημάτων. Μεγάλωσε μαζί με πέντε αδέλφια και παντρεύτηκε στα 21 της έναν συνομήλικό της που τον ήξερε από έφηβη. Η μόνη δουλειά που είχε κάνει ήταν ρεσεψιονίστ, είχε όμως σπουδάσει αγγλική φιλολογία στη Γιούτα. Μέχρι που ήρθε η Αποκάλυψη! Γιατί, παραλείψαμε να αναφέρουμε, η Στέφανι Μόργκαν, όπως είναι το πραγματικό της όνομα, είναι μέλος της Εκκλησίας των Μορμόνων, όπως και η οικογένεια στην οποία μεγάλωσε. Και δηλώνει αφοσιωμένη στους κανόνες τηςφερ΄ ειπείν δεν καπνίζει, ούτε πίνει. Οπότε μια ωραία πρωία, για την ακρίβεια πολύ νωρίς το πρωί της 2ας Ιουνίου του 2003, είδε στον ύπνο της ένα κορίτσι μάλλον κανονικό και ένα αγόρι καθόλου κανονικό, ένα βαμπίρ, που ήταν όμως διψασμένο όχι μόνο για το αίμα της αλλά και για την καρδιά της. Κάπως έτσι γεννήθηκε ένας ευγενής (;) έρωτας και μια παγκόσμια μόδα για τους βρικόλακες που δεν έχει προηγούμενο. Η τετραλογία της («Λυκόφως», «Νέα Σελήνη», «Εκλειψη», «Χαραυγή») ξεπέρασε σε πωλήσεις τα 85 εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο και, αφού οι βρικόλακες μόδα είναι και θα περάσει, όσο κρατάει όμως πρέπει να την αξιοποιούμε, οι εκδότες της έβγαλαν αυτόνομα στις 5 Ιουνίου- ταυτόχρονα σε όλο τον κόσμο, και στην Ελλάδα- μια νουβέλα με ηρωίδα ένα δευτερεύον πρόσωπο της «Εκλειψης», στην οποία η Μέγιερ δεν είχε αφιερώσει πάνω από 3 σελίδες. Τώρα οι φανατικές νεαρές αναγνώστριες θα μπορούν να δουν την τετραλογία και με το βλέμμα ενός άλλου προσώπου, που προοριζόταν από την αρχή να πεθάνει. Εξ ου και ο τίτλος: «Η σύντομη δεύτερη ζωή της Μπρι Τάνερ».

Οπως πολύ καλά μπορεί να καταλάβει ύστερα από όλα αυτά ακόμη και κάποιος που δεν έχει διαβάσει καθόλου τα κείμενά της, τα βιβλία της Μέγιερ εξυμνούν τον έρωτα αλλά αποφεύγουν οποιοδήποτε σεξουαλικό υπαινιγμό. Δοξάζουν, στο πρόσωπο του υπεραιωνόβιου αρσενικού βαμπίρ που έχει όψη 17χρονου, την αιώνια νεότητα, κυρίως όμως διασκεδάζουν τους φόβους των κοριτσιών εφήβων για την ερωτική πράξη, παραλληλίζοντάς την λίγο με τα αιχμηρά δόντια ενός βαμπίρ, που ο έρωτας μπορεί θαυμάσια να τροχίσει. Αν και, για να είμαστε ακριβέστεροι, επειδή ζούμε σε έναν αντρικό κόσμο και τι, άραγε, μπορούμε να κάνουμε τώρα γι΄ αυτό, δεν θα τροχιστούν τα δόντια του Εντουαρντ. Απλώς η ωραία Μπέλλα θα αποκτήσει και αυτή μεγάλα δόντια, αφού για χάρη του έρωτα θα είναι εκείνη που θα κάνει την υπέρτατη θυσία, εγκαταλείποντας τον κόσμο των θνητών, αλλά ζωντανών, για τον κόσμο των ζωντανών νεκρών.

Αυτά δεν ισχύουν βέβαια για όλους, αφού σε μεγάλο βαθμό το ζήτημα της οικογενειακής ιεραρχίας εξαρτάται από το ποιος διαθέτει το ρευστό. Ετσι τώρα, ο σύζυγος της Στέφανι Μέγιερ εγκατέλειψε τη δουλειά του και είναι αυτός που ασχολείται με τα παιδιά. Λογιστής ήταν άλλωστε, καταλαβαίνει από αριθμούς. Εκείνη γράφει, μπλογκάρει στην ιστοσελίδα της, υποδέχεται πού και πού κάποια φανατική θαυμάστρια. Οπως τη Γαλλίδα Νοεμί που, το 2008, ύστερα από διαγωνισμό που οργάνωσαν στον Ηachette, τον εκδοτικό οίκο που έχει τα δικαιώματα των βιβλίων της για τη Γαλλία, πήγε να συναντήσει τη συγγραφέα στις ΗΠΑ. Η Νοεμί την είδε, οι Γάλλοι εκδότες της, όχι. Δεν της κράτησαν κακία, πάντως, και οργάνωσαν ένα μπλογκ για τη Νοεμί στο Ιντερνετ, που επισκέφθηκαν 50.000 νεαρές Γαλλίδες. Σε όλες τις χώρες οι πωλήσεις παιδικών βιβλίων μειώνονται κάθετα από την ηλικία των 12 ετών και πάνω. Οταν λοιπόν βρεθεί ένας τρόπος να διεισδύσουν οι εκδότες στις ηλικίες 12-17, κάνουν τα πάντα. Κάνουν τα βιβλία κινηματογραφικές ταινίες, κόμικς, μπλουζάκια. Ανασταίνουν ακόμα και πεθαμένους ήρωες, δίνοντάς τους αναδρομικά μεγαλύτερο ρόλο, όπως συμβαίνει στην ταινία «Εκλειψη» που θα βγει οσονούπω στους κινηματογράφους. Εκεί η Μπρι Τάνερ έχει πολύ μεγαλύτερο ρόλο από το ομώνυμο βιβλίο όπου πρωτοεμφανίστηκε. Μπορεί οι βρικόλακες να οσφραίνονται το αίμα, κάποιοι άλλοι είναι όμως εκπαιδευμένοι να οσφραίνονται το χρήμα. Οσο για τη Στέφανι Μέγιερ, είχε οπωσδήποτε κάποια προσόντα στο γράψιμο, αλλά και τη σπάνια τύχη οι συγγραφικές της επιθυμίες να συμπίπτουν με τις αναζητήσεις του νεανικού κοινού της εποχής της. Που είναι, φαίνεται, κόκκινες, αν και σίγουρα όχι με το νόημα που έδιναν στο χρώμα αυτό οι πατεράδες και παππούδες τους, όταν ήταν νέοι.

ΕΙΠΕ

Χωρίς τη μητέρα και την αδελφή μου, που με ενθάρρυναν να προχωρήσω στην έκδοση των βιβλίων μου, θα εξακολουθούσα να είμαι μια νοικοκυρά που κυκλοφορεί με τις παντόφλες της

ΕΙΠΑΝ ΓΙ΄ ΑΥΤΗΝ

Εγινε μια πραγματική κότα με χρυσά αυγά, την οποία όλοι παραχαϊδεύουν.
Σήμερα προστατεύεται σαν σταρ του σινεμά, ελάχιστοι μπορούν να την πλησιάσουν

(από ρεπορτάζ της εφημερίδας «Φιγκαρό»)

αυτο^^ φαινεται οτι το εγραψε καποιος που δεν συμπαθει ουτε την Στεφανι ουτε το Λυκοφως. Τι να κανουμε; Haters gonna hate...

μπελλα: 1953 Chevrolet pickup φορτηγών

εντουαρτ: Volvo το S60R ασημένιο

Rosalie: BMW M3

Καρλάιλ: Mercedes S55 AMG

Έμετ: Jeep Wrangler

μετα το αμαξι της μπελλας: Ferrari F430

διάβασα το ποστ από την αρχή και έμεινα κάπως έτσι :Ο
αν γράψει καινούργια βιβλία θέλω να ελπίζω πως θα είναι από την μεριά του Εντουαρντ όλο το λυκόφως.
Δεν ξέρω ποια είναι η δική σας γνώμη αλλά όταν διάβασα το Midnight Sun έλιωσα και ήθελα απεγνωσμένα να το διαβάσω ολόκληρο. Πάντα είχα την απορία του: τι σκεφτόταν ο Έντουαρντ κ αντιδρούσε όπως αντιδρούσε. 'Η που ήταν και τι έκανε στην Νέα Σελήνη, ή τι ήταν πραγματικά αυτό που τον έκανε να αλλάξει γνώμη για το μωρό και πως είδε την Μπέλλα μετά που ξύπνησε ή πως ένιωσε όταν είδε τον Τζέικομπ να την φιλάει.
Μπορεί να ακούγεται βαρετό αλλά ο καθένας έχεις τις προτιμήσεις του :Ρ
Πάντως είχα ακούσει ότι σκόπευε να βγάλει βιβλίο για τη ζωή του Τζέικομπ και της Ρενεσμι δεν ξέρω κατά πόσο αληθεύει βέβαια μιας και ακούγονται πολλά.:)

H συνέντευξη της Stephenie Meyer ,του παραγωγού Wyck Godfrey και της σεναριογράφου Melissa Rosenberg.

November 26, 2012

Hi everyone. I hope you're all coming back from a really fabulous Thanksgiving weekend, full of quality family time, too much delicious food, and restful tryptophan comas.

Two weeks ago, while doing press for Breaking Dawn 2, there were a lot of questions I wasn't able to answer because I didn't want to spoil the ending for anyone. I promised in a couple of interviews that I would post the answer to a specific question on my website once everyone had had a chance to see the movie. Now, if there is anyone reading this who hasn't had a chance to see BD2 yet and really wants to remain unspoiled, please stop reading now.

***spoilers ahead***



The question, which I got frequently, was how I felt about having a big change inserted into the story during the final climax. My answer was that it didn't feel like such a huge departure. For me, this moment is already in the book. However, we don't get to see it in all its exciting and gory detail because we are seeing the world only through Bella's eyes. A few of the reporters I talked to wanted to know where in the book this moment was hidden. The answer is page 738, fourth paragraph down:

"Aro stared into my eyes for a long, tense moment. I had no idea what he was searching for, or what he found, but after he had measured me for that moment, something in his face changed, a faint shift in the set of his mouth and eyes, and I knew that Aro had made his decision."

In this short analysis, after Bella has revealed the depth of her power, Aro plays out in his head the probable outcome of a battle with the Cullens. Much like what we see in the movie, Aro foresees a more evenly matched fight than he had expected, the loss of too many of his key players, and—most unacceptable—the likelihood of his own death. Though odds are that the Volturi would have come out on top in the end, Aro wouldn't have lived to see it and the unassailable nature of the Volturi's authority would have been broken, possibly forever. It is this vision of the future—though imperfect guesswork on his part—that motivates his retreat.

Melissa Rosenberg and I have both mentioned the fateful dinner we had (back during the filming of Eclipse) where we hashed out a way to make the end of Breaking Dawn more cinematic. This was the idea we latched on to—how do we make this vision of Aro's into something the viewer can experience? The answer was pretty simple once we looked at it that way—we already had a character who could show us visions. So the only real change to the book ending of Breaking Dawn is that Alice enters the scene earlier, and comes in contact with Aro.

(Are there a few little trespasses against the mythology in this vision? Yes, as some of you have pointed out. The consensus was that a minor deviation from what had been established was forgivable in the name of entertainment. I had a few very elaborate solutions, but they were too confusing and not nearly as cinematic as the final product. And obviously, the result was very entertaining.)

A few reporters asked me if I would have done anything different in the battle if I had written it; the answer is yes. Mainly, I would have killed more Cullens. I do think the Volturi would have won the day; as the talented players were taken out, in the end it would be brute strength that would determine the victor, and the Volturi have more soldiers and more experience. Of course, if we had offed Edward or something, it might have been too obvious that it was a vision sequence. In the end, when the vision was revealed, the reaction I heard in the two unsuspecting audiences I viewed it with was nothing but relief and enthusiasm. Kudos to Bill C for creating the perfect emotional response! He plays our heartstrings like a virtuoso.

It was really something to get to spend a little time with the fans at the BD2 events, and to watch the movie at the premiere with so many of them. It was the best experience I've ever had at a Twilight movie, and a perfect conclusion to my personal Twilight experience. I hope you also enjoyed the movie, and each other, for this last big bang. You, the readers and viewers, are the ones who have made this whole ten-year experience into something unbelievable and amazing, and I thank you so much for it. I hope I get to see some of you again in March (shameless The Host plug), because it makes me too sad to think that my relationship with my readers is ending, too.

Happy Holidays to you all, may the season be filled with good friends and good books!

Love,
Steph




πηγή: http://stepheniemeyer.com/index.html

Η αγαπημένη μας Stephenie Meyer είχε τα γενέθλια της στις 24 Δεκεμβρίου !!!Χρόνια Πολλά Στέφανι !!

χριστουγεννιατικα; να την χαιρομαστε αν και καθυστερημενα!! χρονια της πολλα :bdayparty:

να την χαιρομαστε

Χρονια της πολλα!!!

να ναι καλα που μας χαρισε το λυκοφως

Stephenie Meyer με φαν στo φεστιβαλ ταινιων της Utah



Βρισκοταν εκει για να προωθησει την ταινία Austenland -στην οποια ηταν παραγωγος η ιδια.